جانبازي در 2 ماهگي
سهشنبه, ۲۲ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۴۸
کریم کریمی عضو سازمان پیشمرگان کرد مسلمان مریوان از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلحه بدست می گیرد...
کریم کریمی عضو سازمان پیشمرگان کرد مسلمان مریوان از همان ابتدای پیروزی
انقلاب اسلحه بدست می گیرد و به نبرد بیامان با عوامل بیگانه که با
شعارهای دروغ و دهن پرکن دفاع از خلق کرد ، خودمختاری و ... در شهرها و
روستاهای مناطق کردنشین جولان می دادند ، می پردازد . او و همرزمانش با
وجود این که بومی هستند و در شهرها و روستاهای خود خدمت می کنند گاه یک ماه
موفق به مرخصی و سرکشی به خانواده خود نمی شوند .
کریم جوان پس از هفته ها گشت زنی و نگهبانی در جبهه های نبرد به مریوان می آید، تا چند روزی را با همسر و فرزندان خویش بگذراند .
وي مطلع می شود که به علت بمباران شهر مریوان خانواده به روستای" دره ناخی"
منزل یکی از بستگان رفته اند . کریم غافل از این که تحت تعقیب ضدانقلابیون
است به نزد خانواده می رود . دقایقی از ورود کریم به منزل نگذشته که دق
الباب منزل به صدا در می آید . آنان خود را گروه ضربت سپاه معرفی كرده و
تقاضای آب و آذوقه ميكنند. کریم آنان را که میهمان ناخوانده او بودند ،
پناه داده و پذیرایی می کند ، ولی می بیند میهمانان شروع به فحاشی به سپاه و
انقلاب می کنند و با سخنان سخیف او را محاکمه می کنند .
... ضدانقلابیون مسلح کریم را در مقابل همسر جوان و کودکان خردسالش
مظلومانه به شهادت میرسانند. آنان به نشانه شادمانی از این عملیات موفق!
چندین خشاب گلوله به در و دیوار و عکس های روی دیوار می زنند و همچنین
رگباری به گهواره نوزاد دو ماهه شیرخوار – امید – می زنند .
امید ما اکنون 23 سال دارد . پس از آن واقعه بر اثر موج انفجار گلوله های
شلیک شده از ناراحتی روانی رنج می برد و حتی مدرسه کودکان استثنایی هم قادر
به پذیرش او نشدند .
نظر شما