اولين سرود پيروزي خرمشهر

اولين سرود پيروزي خرمشهر توسط هنرمند نام آشنا جمشيد جم در تاريخ سوم خرداد سال 1361 خوانده شد.
«جم» به عنوان خواننده «يار دبستاني من» شناخته شده است، ترانه اي كه ما را به روزهاي شيرين پيروزي درسال 57 مي برد و حال و هواي آن روزهاي عشق و شور و حماسه را زنده مي كند. وي پيرامون سرود پيروزي مي گويد :
در زمان جنگ و پيش از آزادي خرمشهر روزي از سوي شركت سي بي اس كه پس از انقلاب زير پوشش بنياد مستضعفان و جانبازان قرار گرفت با من تماس گرفتند و گفتند ،عمليات بزرگي در پيش است كه هدف از آن آزادي خرمشهر است مي خواهيم مجموعه اي سرود براي خرمشهر تهيه كنيم.

من كه دلم براي خرمشهر مي تپيد، بلافاصله با اين پيشنهاد موافقت كردم و گفتم كه حاضرم بدون دريافت دست مزدي خوانندگي اين مجموعه را بر عهده گيرم...فزود: مطمئن بودم كه با همت و ايمان الهي رزمندگان اسلام شهرخرمشهر آزاد خواهد شد.با عشق و شوري كه داشتم خوانندگي ده سرود را با شعر و آهنگ تعدادي از هنرمندان كه نامشان را به خاطر ندارم به انجام رساندم...در پوست خود نمي گنجيدم.دلم مي خواست فرياد بزنم و به همه مردم بگويم كه قرار است عمليات بزرگي به وسيله رزمندگان اسلام انجام شود و خرمشهرمان كه آن روزها خونين شهر خوانده مي شد آزاد خواهد شد اما از طرفي هم نمي توانستم به كسي خبري دهم زيرا به من اعتماد شده بود و به طور سري با من در ميان گذاشته شده بود.

وي با بيان اينكه نام مجموعه سرودها«پيروزي» گذاشته شد مي گويد :
برايم اصلاً مهم نبود شعر سرودها را چه كسي گفته و چه فردي آهنگ سرودها را ساخته است. برايم كلام مهم بود و آهنگ و اينكه اين كلام و آهنگ براي خرمشهر است و سرانجام عمليات به وقوع پيوست و خرمشهر آزاد شد . با آزادي خرمشهر به دوستان گفتم حالا ديگر مي توان خونين شهر را خرمشهر خواند.
جم در باره حال و هواي مردم و خود پس از آزادي خرمشهر تصريح مي كند:
پس از اعلام خبر آزادي خرمشهر قهرمان، مردم به خيابان ها ريختند شادي عجيبي در خود احساس مي كردم و با خودروي خود از ميدان راه آهن به شميران و از حافظ به شميران رفتم .مردم روزنامه ها را به دست گرفته بودند شيريني پخش مي كردند همان روز و پس از آن با خبر شدنم كه كاست پيروزي در جنوب، در آبادان و خرمشهر و در ميان رزمندگان پخش شده است.

وي با ارج گذاري به مقام رزمندگان اسلام تاكيد مي كند :
هنوز هم احساس مي كنم كاست پيروزي قدم بسيار كوچكي بود كه در برابر رشادت و فداكاري رزمندگان اسلام برداشتم؛ زيرا در اين مجموعه سرودهايي براي رزمندگان، شهدا و جانبازان خوانده بودم همه آنها براي من و ملت قابل احترام بودند.
 منبع : كتاب اولين هاي دفاع مقدس؛ محمد خامه يار