نحوه فرماندهي شهيد چراغي در مواقع بحراني

حاج حسين الله كرم، همرزم سردار شهيد رضا چراغي:

مي گويد: در عمليات مسلم ابن عقيل كه پاييز سال 61 در منطقه سومار انجام شد، حاج همت به عنوان فرمانده قرارگاه ظفر منصوب شد و شهيد چراغي فرماندهي تيپ محمد رسول الله (ص) را به عهده گرفت. در اين عمليات تيپ حضرت رسول الله (ص) حدود 300 گردان داشت كه هدايت آنها با شهيد چراغي بود. رضا بر اثر جراحات قبلي پايش در گچ بود و ناراحتي زيادي داشت، در حالي كه سرم به دستش وصل بود، از داخل آمبولانس هدايت عمليات را در شرايط بحراني انجام مي داد.


حاج حسين الله كرم از سرداران لشكر27 محمد رسول الله (ص) ابتدا درباره حضور شهيد چراغي در صحنه هاي مختلف عمليات و جبهه هاي جنوب وغرب كشور مي گويد:

سال 1360 در عمليات محمد رسول الله (ص) كه در غرب كشور انجام شد، شهيد چراغي در كنار ديگر سرداران شهيد از جمله حسين قجه اي، مسير بسيار مهم و خطرناكي را كه به راه خون معروف بود از تصرف نيروي ضد انقلاب آزاد كرد.
با آن كه برف سنگيني منطقه را پوشانده بود، نيروها توانستند دشمن را غافلگير و منطقه را تصرف كنند. رضا در اين عمليات، فرماندهي گرداني را بر عهده داشت كه بر روي ارتفاعات "شيما دور" وارد عمل شدند. در اين عمليات، پس از انهدام مواضع و استحكامات دشمن، فرمان بازگشت به خطوط خودي داده شد و نيروها آماده بازگشت شدند.

همرزم شهيد ادامه مي دهد:
در آن زمان، مناطق غرب كشور از جمله «دشت شيلر» در مسير بود كه رضا با گذر از آن، وارد خطوط و موانع دشمن مي شد و عمليات چريكي انجام مي داد. زدن كمين به مزدوران عراقي و به اسارت گرفتن نيروهاي دشمن از جمله فعاليت هاي او بود. رضا در عمليات قوچ سلطان نيز فرماندهي گروهي از نيروها را به عهده داشت.
او از همان آغاز نشان داد كه توان هدايت نيروها را در عمليات مختلف داراست.

وي به يكي از رشادت هاي شهيد رضا چراغي اشاره مي كند:

شهيد چراغي به همراه شهيد رضا دستواره و حسن زماني در منطقه سر پل ذهاب و گيلانغرب دست به عمليات چريكي زدند. در يكي از اين حمله ها در منطقه نفت شهر، درگيري شديدي بين ما و دشمن پيش آمد. به خاطر محدوديتي كه در مهمات داشتيم، شهيد چراغي و شهيد هادي دستور دادند به مواضع قبلي خودمان بر گرديم. بايد مسير را از داخل رودخانه طي مي كرديم، چون زير آتش تانك و هلي كوپترهاي دشمن قرار داشتيم. عقب نشيني بايد مرحله به مرحله انجام مي شد.
ما تحت فرماندهي شهيد چراغي روي ارتفاعات پارلمان بوديم. شهيد چراغي و هادي با خشونت و داد و فرياد نيروها را قانع كردند كه عقب بروند و خودشان دو نفر ماندند تا با شليك و تيراندازي به سوي دشمن از تهاجم آنان جلوگيري كنند.

حاج حسين الله كرم با اشاره به نقش شهيد رضا چراغي در عمليات فتح المبين صحبت هايش را ادامه مي دهد:
در عمليات فتح المبين، رضا در كنار حاج احمد متوسليان و شهيد حاج همت به بررسي و شناسايي مواضع نيروهاي متجاوز عراق پرداخت. او در آن عمليات فرماندهي گردان حمزه را بر عهده داشت و در منطقه دشت عباس در برابر تانكهاي دشمن وارد عمل شد. آنجا منطقه اي بود كه تانك هاي عراقي به خوبي مي توانستند مانور بدهند، اما به ابتكار رضا، واحدهاي پياده ما، سوار بر وانتهاي تويوتا با تركيبي جالب و به طور مكانيزه، جاده دهلران را به تصرف در آوردند.
عراق با اتكا به تانكهايش حمله سنگيني انجام داد و درگيري شديدي پيش آمد. دشمن مقداري پيشروي كرد، اما با كمك يگان زرهي ارتش جمهوري اسلامي، نيروها تقويت شده و با فرياد الله اكبر به طرف تانك هاي دشمن هجوم بردند و تعداد زيادي از تانك هاي عراقي را به غنيمت گرفتند.

وي درباره فرماندهي شهيد چراغي در موقع مجروحيتش هم مي گويد:

در عمليات بيت المقدس كه لشكر روي جاده آسفالته اهواز - خرمشهر عمل مي كرد، شهيد چراغي مسئوليت محور سه گردان را بر عهده داشت.
در عمليات مسلم ابن عقيل (ع) كه پاييز سال 61 در منطقه سومار انجام شد، حاج همت به عنوان فرمانده قرارگاه ظفر منصوب شد و شهيد چراغي فرماندهي تيپ محمد رسول الله (ص) را به عهده گرفت. در اين عمليات تيپ حضرت رسول الله (ص) حدود 300 گردان داشت كه هدايت آنها با شهيد چراغي بود. رضا بر اثر جراحات قبلي پايش در گچ بود و ناراحتي زيادي داشت، در حالي كه سرم به دستش وصل بود، از داخل آمبولانس هدايت عمليات را در شرايط بحراني انجام مي داد.

همرزم شهيد رضا چراغي درباره ابعاد عمليات والفجر يك مي گويد:
در عمليات والفجر يك در منطقه عمومي فكه كه حاج همت فرماندهي قرارگاه ظفر را بر عهده گرفت، رضا همچنان فرمانده لشكر27 بود.
لشكر وظيفه داشت كه با نيروهاي ارتش ادغام شود و ارتفاعات پيچ انگيزه و جبل فوقي را فتح كند و به سمت عمق خاك دشمن براي تصرف تاسيسات نفتي پيش برود. ارتفاعات 112 توسط گردان مالك و گردان كميل به تصرف در آمد. گردان ميثم و ديگر گردان ها نيز به سمت ارتفاعات 143 و پاسگاه بجيله و در امتداد آن به تاسيسات نفتي قزلبان حمله كردند كه محور عمليات لشكر را تشكيل مي داد.
صبح روز عمليات، رضا خود را زير رگبار تيربارها و دوشكاهاي دشمن كه بي امان شليك مي كردند، به كانال گردان كميل در سمت راست ارتفاع 112 رساند. آن روز جهت همه قبضه هاي كاتيوشا و خمپاره دشمن به طرف محور لشكر بود.


حسين الله كرم در ادامه اين خاطره اش، به شهادت رضا چراغي هم اشاره مي كند:
در عمليات والفجر يك، از روحيه بالاي رضا، بچه هاي گردان كميل و انصار و مالك روحيه مي گرفتند. به همراه حاج عباس كريمي و زجاجي و چراغي، به گردان ميثم (به فرماندهي شهيد مختار سليماني) رفتيم و آنجا درباره الحاق بين ارتفاعات 112 و 143صحبت كرديم. گردان ميثم بايد از سمت راست، يعني محور 143 عمل مي كرد. رضا خودش را به خط اول گردان ميثم رساند. با وجود شهيد سليماني در آن محور، لزومي نداشت رضا هم آنجا باشد. ولي هر چه اصرار كرديم برگردد عقب، قبول نكرد. سرانجام هم به شهادت رسيد. او لايق شهادت بود و سرانجام به آرزويش رسيد.