از مبارزه در راه انقلاب تا اسارت در عراق

آقاي ابوترابي براي تكميل شناسايي قبلي خود ماموريت يافت درمنطقه تپه هاي الله اكبر مجددا شناسايي انجام دهد تا نيروهاي ستاد جنگ هاي نا منظم آماده ي يك عمليات گسترده شوند اما بر اثر اشتباه يكي از دو نفر همراه وي هفت كيلومتر از نيروهاي خودي دور شد و تا فاصله ي 200 متري دشمن پيشروي كرد و در بازگشت مورد شناسايي دشمن قرار گرفت و در حالي كه خود مي توانست از دام دشمن رها شود و بگريزد به دليل تلاش براي نجات همرزمان خود كه درنقطه اي دورترپنهان شده بودند، در دام دشمن اسير گشت.








اين كتاب تدوين جوادعاملي و نشرمركزاسنادانقلاب اسلامي است. كتاب زندگي ومبارزات حجت الاسلام سيد علي اكبرابوترابي از332صفحه تشكيل شده كه شامل مقدمه، پيشگفتار و پنج فصل مي باشد. درمقدمه به انقلاب اسلامي-مردم- مرجعيت و مكتب تشيع اشاره شده است.در پيشگفتار ثبت و تدوين خاطرات شخصيت هاي موثر در پيروزي انقلاب اسلامي، شناخت علل و عوامل وقوع آن، همچنين نقش موثر امام خميني و رهبري بي بديل ايشان، تاثير ياران انقلابي امام(ره) و تاثير آنان در به ثمررسيدن انقلاب اسلامي ازجمله شخصيت انقلابي حجت الاسلام سيدعلي اكبرابوترابي و فعاليت هاي آن مرحوم را ميتوان نام برد.



فصل اول

فصل اول اين كتاب شامل خانواده، تولد، جد پدري، پدر، خصوصيات اخلاقي آيت الله سيدعباس ابوترابي و مبارزات سياسي و عكس العمل رژيم به تحصن مردم قزوين مي باشد. حمله ي تانكها و نفربرها به شهر قزوين، حمله وحشيانه مامورين به ساواك به منزل آيت الله حاج سيدعباس ابوترابي، فعاليت هاي سياسي آيت الله سيدعباس ابوترابي پس از پيروزي انقلاب، جدمادري، عزيمت به قم با دعوت آيت الله العظمي حائري يزدي، ارتباط معنوي حضرت امام با آيت الله علوي، مشكل مالي حوزه ي تازه تاسيس قم، رحلت شگفت انگيز، ماجراي وصيت نامه، آشنايي سيدعلي اكبر ابوترابي با شهيد بهشتي و شهيد مفتح در انديشه ورود به نيروي هوايي، ورود به حوزه ي علميه مشهد، پوشيدن لباس مقدس روحانيت، استادان ايشان از مشهد تا نجف اشرف مي باشد.

حجت الاسلام والمسلمين حاج سيدعلي اكبر ابوترابي فرد در سال 1318درخانواده اهل علم و فقاهت در شهر مقدس قم متولد شد.جد پدري ايشان مرحوم آيت الله حاج سيد ابوتراب ابوترابي هستندكه در سال 1306قمري(1257ش)به دنيا آمدند و در سال1390ق (1352ش)دارفاني را وداع گفتند. مرحوم حاج سيدعباس ابوترابي پدرسيدعلي اكبرابوترابي مردي مومن و متدين بود وي قبل از اذان بيدار مي شدند و تمام ساعات روزشان را به مطالعه خاصه نوشته هاي فقهي و اصولي مشغول بودند. آيت الله سيدعباس ابوترابي يكي از استاداني بودند كه مرجعيت حضرت امام خميني(ره) را تاييد نمودند. مرحوم سيدعباس ابوترابي را درسال 1355 و 1356دستگير و در زندان كميته و قصر بازداشت كردند. بعد از دستگيري ايشان تعداد زيادي از اهالي محترم قزوين دو سه شب درمسجد النبي تحصن كردند و رژيم مجبور شد ايشان را آزاد كند. وي در پيروزي انقلاب نقش بسيار مهمي داشت. پس از پيروزي انقلاب با اصرار مردم و از آنجايي كه احساس مي كردند وجودشان در مجلس شوراي اسلامي مي تواند موثر باشد، در مجلس حضور يافتند. جد مادري ايشان حاج سيد محمد باقربن ابوتراب بن مرتضي الحسين علوي قزويني نام داشت. وي در دوران نوجواني پدر بزرگوارشان را از دست مي دهند. اما با وجود مشكلات فراوان مالي و هزينه ي خانواده كه بر دوش ايشان سنگيني مي كرد، مسير علم، تحصيل دانش و معرفت را در پيش گرفتند.



فصل دوم

مبارزات انقلابي: در واقع ورود سيد به مبارزات انقلابي به زماني باز مي گردد كه ايشان مانند بسياري ديگر از طلاب جوان با آوازه ي مرجعيت حضرت امام خميني (ره) متوجه ايشان گرديدند.

علل و ريشه هاي قيام 15 خرداد به مرحله ي اول انقلاب: ميتوان يكي از دلايل اصلي را قيام امام و واقعه ي پانزده خرداد، اقدام اسد اله علم در تصويب لايحه ي انجمنهاي ايالتي و ولايتي دانست. موضوع دومي كه باعث كينه توزي شاه با مراجع به ويژه امام گرديد، مخالفت امام با فرمان شش ماده اي اصلاحات شاه بود. در اين دوره كه مرحوم ابوترابي جوان 24 ساله و پرشور بود و فعالانه در مسايل انقلاب نقش بزرگي داشت، جريان دستگيري حضرت امام را ايشان به نقل از يكي از كماندوهاي شاه اينچنين نقل مي كنند: در شب دستگيري حضرت امام ما از شهامت و جسارت امام متحير مانديم قبل از اينكه ما وارد عمل شويم بدون هيچ اضطرابي لباسشان را پوشيدند و عمامه شان را هم به سر گذاشتند و عبايشان را به دوش و بدون هيچ ترس و نگراني تشريف آوردند بيرون و به سمت حياط آمدند.

تلاش علما براي آزادي امام : حركت هوشمند انه علما از قبيل آيت اله ميلاني، آيات عظام گلپايگاني مرعشي و خوانساري و بسياري از علماي صاحب نام ديگر باعث شد امام چند روز بيشتر در زندان نماند.

مهاجرت علما به تهران، راهكار فشار به رژيم طاغوت، برگزاري مجلس ختم براي شهداي فيضيه لايحه ي كاپيتولاسيون و مرحله دوم قيام امام خميني، هجرت به نجف اشرف، چند خاطره از امام در نجف، تهديد به قتل امام در نجف اشرف از سوي رژيم پهلوي، دستگيري سيد علي اكبر ابوترابي به جرم حمل اعلاميه امام، خاطره اي از شهيد آيت اله سعيدي، موتلفه ي اسلامي ادامه راه فداييان اسلام ،همكاري با شهيد اندرزگو، جمع آوري كمك براي ادامه ي مبارزه، مبارزه با انحراف مجاهدين، طرح اعدام انقلابي شاه، پروازبه سوي ملكوت، روياي آرامبخش خواب دكترداروساز، دومبارزه هم نام –مبارزه با صهيونيسم ازفصل دوم مي باشد.



فصل سوم

پيروزي انقلاب اسلامي-سال 1356را بايد سال تحولات بزرگ وحركت هاي عظيم و سرنوشت ساز نام نهاد. در اين فصل اشاره به شهادت حاج مصطفي، چاپ مقاله ي توهين آميزدر روزنامه اطلاعات، قيام 19دي قم درآستانه پيروزي، حفاظت ازمجموعه كاخ هاي سعدآباد، لشگر16زرهي قزوين شده است.

يكي از موضوعات مهم حفاظت ازاموال واسناد موجود درمجموعه ي كاخ هاي سعدآباد بود كه بر عهده ي سيد ابوترابي گذاشته شد با وجود اينكه انقلاب به پيروزي رسيده بود و بيشتر پادگانهاي تهران به تصرف نيروهاي انقلابي در آمده بود اما هنوز برخي شهرستان ها وپادگان ها كاملا تسليم نشده بودند و در روز22بهمن 1357 بودكه لشگ رزرهي، شهرباني و ژاندارمري با انتشار اعلاميه هايي همبستگي خود را با ملت مبارز ايران اعلام نمودند. پس از تثبيت انقلاب اسلامي درسال 1358 به فرمان امام خميني موضوع شوراي شهر مطرح شد و دربعضي شهرهاي بزرگ با راي مردم شوراي شهر به منظور ساماندهي و خدمت رساني به مردم تشكيل شد.



فصل چهارم

اين فصل شامل:آغاز جنگ تحميلي، آقاي ابوترابي همراه شهيد چمران در جنگ هاي نامنظم، تلاشي براي آزادسازي سوسنگرد، آزادسازي دب حردان، امانت پيرمرد حرداني، عمليات شناسايي و اسارت روز26 آذر سال 1359است.

آقاي ابوترابي براي تكميل شناسايي قبلي خود ماموريت يافت درمنطقه تپه هاي الله اكبر مجددا شناسايي انجام دهد تا نيروهاي ستاد جنگ هاي نا منظم آماده ي يك عمليات گسترده شوند اما بر اثر اشتباه يكي از دو نفر همراه وي هفت كيلومتر از نيروهاي خودي دور شد و تا فاصله ي 200 متري دشمن پيشروي كرد و در بازگشت مورد شناسايي دشمن قرار گرفت و در حالي كه خود مي توانست از دام دشمن رها شود و بگريزد به دليل تلاش براي نجات همرزمان خود كه درنقطه اي دورترپنهان شده بودند، در دام دشمن اسير گشت.



فصل پنجم

دوران اسارت، شايعه ي به شهادت رسيدن مرحوم ابوترابي، بازجويي در استخبارات عراق، سلول هاي وزارت دفاع عراق،خاطرات شنيدني از زندان وزارت دفاع ، تحمل رنج اسارت در اردوگا هاي عراق، انتقال به اردوگاه عنبر، اردوگاه موصل يك، رمضان در اسارت، انتقال مجدد به زندان وزارت دفاع، اردوگاه موصل3، عنايات اميرالمومنين به اسرا، عظمت و شخصيت امام خميني(ره) و ياس و نااميدي افسران بعثي، روش و منش سيد در اسارت از مطالب اين بخش است. در ادامه به صورت گذرا به برخي الگوهاي رفتاري سيد در دوران اسارت اشاره شده: 1-پرهيز از ايجاد حساسيت و هرگونه درگيري مدارا با ضعيفان 2- توجه به نيازهاي اسرا و تلاش براي رفع آن ها 3-توجه جدي به ورزش 4-بزرگداشت مناسبت هاي اسلامي و ملي مطالب اين فصل است.

الف) ماه رجب وشعبان: حجت الاسلام ابوترابي دو ماه رجب و شعبان را روزه مي گرفت و مي گفت ماه رجب و شعبان مقدمه و زمينه سازي ماه رمضان و مهماني خداست.

ب) محرم و صفر: وي بر عزاداري امام حسين (ع) تاكيد زيادي داشتند و مي گفت چيزي كه در اين تنگنا مي تواند دست ما را بگيرد، اين عزاداريهاست.

ج) ماه رمضان: ماه رمضان در اسارت حال و هواي ديگري داشت. عراقي ها كاري به ماه رمضان نداشتند. صبحانه و نهار توزيع مي كردند و بچه ها هر دو وعده را براي افطار و سحر نگه مي داشتند و سيد هم چند برنامه در ايام ماه رمضان داشت.

د)عيد نوروز درسال جديد فرصت مناسبي براي تجمعات فرهنگي بود.

ه)دهه فجر انقلاب اسلامي: از مناسبت هاي ملي و مذهبي كه بزرگداشت آن مورد توجه ويژه ي سيد بود مراسم دهه ي فجر انقلاب اسلامي بود. ايشان نسبت به پيران لطف وتوجه خاصي داشتند. انتقال به اردوگاه تكريت: وي حدود سه سال در اين اردوگاه بودند. رحلت امام خميني تلخ ترين خاطره ي همه ي آزادگان در اردوگاههاي اسارت بود.

آزادي از بند اسارت: ايشان يك ماه قبل از آزادي گفتند حضرت امام را در خواب زيارت كردم كه فرمودند ابوترابي دوران اسارت تمام شد.

در سنگر مجلس شوراي اسلامي: سال 1370 مصادف بود با برگزاري انتخابات چهارمين دوره ي مجلس شوراي اسلامي. ازسوي دوستان به ايشان پيشنهاد نامزدي نمايندگي شده بود اما ايشان در قبول اين امر مردد بود ولي مقام معظم رهبري فرمودند براي شما وظيفه است .

رحلت شهادت گونه: سرانجام اين روحاني مجاهد و وارسته پس از سال ها تحمل رنج و اسارت وحدود ده سال تلاش شبانه روزي و ايفاي مسئوليت هاي مختلف به همراه پدر بزرگوارشان براي زيارت حضرت علي بن موسي الرضا راهي مشهد بودند در يك سانحه ي رانندگي و پس ازبرخورد با خودروي مقابل به لقاي پروردگار پيوستند.



برش هايي از كتاب

مردم انقلابي قم پس از اطلاع از دستگيري امام بي تاب و نگران به منازل مراجع تقليد هجوم آوردندتا با كسب خبروصلاحديد علما در دفاع از مقتداي خويش جان نثاري كنند. ص66

سال 1370 مصادف بود با برگزاري انتخابات چهارمين دوره ي مجلس شوراي اسلامي و از سوي دوستان به حجت الاسلام ابوترابي پيشنهاد نامزدي نماينده شده بود، اما ايشان در قبول اين امر مردد بودند.

منبع: مركز اسناد و انقلاب اسلامي

انتهاي پيام/