نشر شاهد «لطيف عشق» را منتشر كرد

به گزارش نويد شاهد در طول داستان كتاب«لطيف عشق» نويسنده در موقعيت هاي مختلف يكي از ويژگي هاي اخلاقي شهيد لطيف رنجبري پرده بر مي دارد و مخاطب را براي شناخت بيشتر اين شهيد با خود همراه مي كند.
در نيمه هاي كتاب نويسنده براي مخاطب تصويري از جبهه و جنگ و حال و هواي آن روزها را مي سازد و رفته رفته فضاي كتاب رنگ و بوي جنگ به خود مي گيرد .

نويسنده در اين كتاب به خوبي توانسته است زندگي شهيد رنجبري را به گونه اي توصيف كند كه به گفته اي خودش و سربازان و دوستان شهيد بسيار منطبق بر واقعيت از كار در آمده است.
ميرزا بابايي در آغاز كتاب داستان را با لطيف در طبيعت كردستان شروع مي كند و در همانجا با شهادت لطيف، آرام داستان را تمام مي كند.
نويسنده در كتاب لطيف عشق با نثري شيوا و خودماني زندگي اين شهيد بزرگوار را روايت كرده و براي زنده ماندن حس كتاب و محيط داستاني آن كلمات محلي كردي به كار برده و در پاورقي معناي آنها را آورده است.
در بخشي از كتاب «لطيف عشق» آمده است: «براي لحظاتي از هر چيزي به جز ياد خدا غافل شد. انگار كه در عالمي ديگر سير مي كرد. بلند شد و نشست. بي اختيار به سوي ميز رفت و پشت آن، روي صندلي نشست و روي كاغذ سفيدي نوشت:«خدايا! از تو سپاسگزارم كه به من توفيق جهاد خالص را عنايت كردي...
خدايا! خودت فرمودي: اگر مي خواهيد شما را به يك تجارت سودمند بخوانم كه از جهنم دور سازم، با مال و جانتان در راه خدا جهاد كنيد.
خدايا! من از خود چيزي ندارم، اينهايي كه دارم و مي خواهم با آنها جهاد كنم، از آن توست پس تو پذيرايم باش.» حس كرد خلا عميقي در جانش به وجود آمده است. يك حفره در ميان سينه اش باز شده بود و انگار با هيچ چيزي نمي توانست آن را پر كند. مدتي به همين حال گذشت. حالا توانسته بود از عالم خيال قدم به دنياي واقعي بگذارد، ولي حفره اي در فلبش گشوده مانده بود و نمي دانست كه بايد چگونه آن را پُر كند. هر چه بيشتر كوشيد، كمتر موفق شد و سَر آخر گذاشت تا زمان، اين جاي خالي را پُر كند. جايي كه با وجود گرماي اتاق و تنش سرد و يخ زده مي نمود...».

«لطيف عشق» در بردارنده 61 تصوير و 12 سند از شهيد رنجبري به پايان برده است.
اين كتاب را انتشارات «شاهد» با شمارگان سه هزار نسخه، در قطع رقعي، 160 صفحه و به قيمت 40 هزار ريال روانه بازار نشر كرده است .

شهيد لطيف رنجبري در تاريخ چهارم ارديبهشت 1326 در روستاي آل كبود از توابع شهرستان بيجار گروس استان كردستان متولد شد. سال 1346 به عنوان سرباز به تهران اعزام شد. در گارد شاهنشاهي واقع در پادگان سلطنت آباد تهران جمعي گروهان 7 از گردان يكم به خدمت مشغول شد.
درطول خدمت درپادگان،مسئوليت فرمان صبحگاهي و افسر پرچم پادگان نيز به او محول شد، به طوري كه از آغاز ورود به آن پادگان تا زمان اعزام به مناطق جنگي، آموزش و سازمان دهي گروه هاي كثيري از نيروهاي اعزامي به مناطق عملياتي را انجام داد با شروع جنگ خانوادهي خود را به تهران آورد و به عنوان فرمانده ي گروهان 3 از گردان رزمي 707 حضرت ابوالفضل (ع) به جزاير مينو و منطقه اي اروند كنار رفت.
حدود يك سال و نيم در اين منطقه ماند و پس از چهار ماه به يكي از مناطق جبهه اي غرب كه تحت كنترل ضد انقلاب در استان كردستان بود منتقل شد. در مدت چهارماه حضورش توانست امنيت بالايي را در منطقه ايجاد كند و بسياري از آن مناطق را از ضدگلوله و دمكرات پاك كند.
در تاريخ ششم دي ماه 1362 در جريان يكي از همين شناسايي ها از مناطق پاكسازي نشده با اشرار درگير و در اين درگيري، 3 نفر از اشرار كومله به هلاكت رساند و از فاصله ي 1500 متري با اسلحه ي سيمينوف توسط گروهك هاي كومله و دمكرات از ناحيه ي قلب مورد اصابت تير دشمن قرار گرفت و به شهادت رسيد.