برادران «معنوی» مهاجرت از قندهار به مقصد شهادت
يکشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۶:۰۲
نوید شاهد: شهید محمدحسین معنوی، خطاب به خانواده و دوستان خود در بخشی از وصیت نامه اش می¬نویسد: «ما نباید از جمهوری اسلامی ایران انتظار کمک داشته باشیم، بلکه باید به آن¬ها کمک هم بکنیم؛ زیرا این نظام اسلامی با تمام استکبار جهانی روبرو است. باید در برابر تمام دشمنان از آن دفاع کنیم.» (روح شان شاد)
نام: عبدالحسین نام خانوادگی: معنوی محل تولد: قندهار افغانستان تاریخ شهادت: 26/1/1366 محل شهادت: منطقه عملیاتی سردشت
نام: غلام حسین نام خانوادگی: معنوی محل تولد: قندهار افغانستان تاریخ شهادت: 13/4/1365 محل شهادت: جبهه مهران عملیات کربلای یک
شهید عبدالحسین در سال 1344 و شهید غلام حسین در سال 1347، در خانواده¬ای مستضعف و مومن در ولایت قندهار افغانستان، چشم به جهان گشودند. شهیدان معنوی، هر دو در آغاز کودکی برای آموزش مسایل دینی و مذهبی پا به مکتب خانه¬ی زادگاهشان گذاشتند. آن ها که با هم سه سال تفاوت سنی داشتند، پس از آموزش مقدماتی مسایل دینی، ابتدا محمدحسین و بعدها عبدالحسین به مدرسع رفتند. هموز دانش¬آموز مدرسه ابتدایی بودند که افغانستان مورد اشغال نظامی ارتش سرخ شوروی سابق قرار گرفت. پس از آن بر اثر فشار روز افرون دولت کمونیستی وقت، همراه خانواده¬ی خود دل به دیار غربت سپردند و به کشور اسلامی ایران مهاجرت نمودند. در آن زمان عبدالحسین دوازده سال و محمدحسین 15 سال داشتند.
خانواده شهید معنوی شهر مرزی زاهدان را برای سکونت انتخاب کردند. بعد از مدتی شهیدان عبدالحسین و محمدحسین برای ادامه¬ی تحصیل وارد حوزه¬¬ی علمیه¬ی زاهدان شدند. در حوزه¬ی علمیه هر دو برادر با توجه به علاقه¬مندی که داشتند، جذب پایگاه بسیج منطقه زاهدان شدند. آن¬ها پس از مدتی به صورت داوطلبانه به جبهه-ی ایران در برابر متجاوزین بعثی اعزام شدند. دو برادر، دو همرزم و همسنگر، رشادت¬های زیادی از خود نشان دادند. اما چه توان کرد که چشم و دل دنیا تنگ است و تاب تماشای دو برادر همرزم را تحمل نتوانست. سرانجام این عبدالحسین بود که در عملیات کربلای یک، به سوی معبودش شتافت و به شهادت رسید. شهید عبدالحسین در قسمتی از وصیت نامه اش می¬نویسد «پیرو ولایت فقیه باشید و در همه امور از دستورات ولی امر مسلمین حضرت امام خمینی اطاعت کنید»
شهید محمدحسین بعد از شهادت برادر همرزش، دوباره به جبهه شتافت. او این بار منطقه عملیاتی سردشت را برای نبرد انتخاب کرد. محمدحسین هر زمان یاد برادر شهیدش می¬شد می¬گفت: « برادرم در روز عملیات در صحنه¬ی جنگ روحیه¬ای شجاعانه داشت» او نیز با چنین روحیه¬ای به صف دشمن زد و بعد از کارزای به یاد ماندنی بر اثر اصابت گلوله¬ی دشمن به شهادت رسید. شهید محمدحسین معنوی، خطاب به خانواده و دوستان خود در بخشی از وصیت¬نامه¬اش می¬نویسد: «ما نباید از جمهوری اسلامی ایران انتظار کمک داشته باشیم، بلکه باید به آن¬ها کمک هم بکنیم؛ زیرا این نظام اسلامی با تمام استکبار جهانی روبرو است. باید در برابر تمام دشمنان از آن دفاع کنیم.» (روحشان شاد)
نام: غلام حسین نام خانوادگی: معنوی محل تولد: قندهار افغانستان تاریخ شهادت: 13/4/1365 محل شهادت: جبهه مهران عملیات کربلای یک
شهید عبدالحسین در سال 1344 و شهید غلام حسین در سال 1347، در خانواده¬ای مستضعف و مومن در ولایت قندهار افغانستان، چشم به جهان گشودند. شهیدان معنوی، هر دو در آغاز کودکی برای آموزش مسایل دینی و مذهبی پا به مکتب خانه¬ی زادگاهشان گذاشتند. آن ها که با هم سه سال تفاوت سنی داشتند، پس از آموزش مقدماتی مسایل دینی، ابتدا محمدحسین و بعدها عبدالحسین به مدرسع رفتند. هموز دانش¬آموز مدرسه ابتدایی بودند که افغانستان مورد اشغال نظامی ارتش سرخ شوروی سابق قرار گرفت. پس از آن بر اثر فشار روز افرون دولت کمونیستی وقت، همراه خانواده¬ی خود دل به دیار غربت سپردند و به کشور اسلامی ایران مهاجرت نمودند. در آن زمان عبدالحسین دوازده سال و محمدحسین 15 سال داشتند.
خانواده شهید معنوی شهر مرزی زاهدان را برای سکونت انتخاب کردند. بعد از مدتی شهیدان عبدالحسین و محمدحسین برای ادامه¬ی تحصیل وارد حوزه¬¬ی علمیه¬ی زاهدان شدند. در حوزه¬ی علمیه هر دو برادر با توجه به علاقه¬مندی که داشتند، جذب پایگاه بسیج منطقه زاهدان شدند. آن¬ها پس از مدتی به صورت داوطلبانه به جبهه-ی ایران در برابر متجاوزین بعثی اعزام شدند. دو برادر، دو همرزم و همسنگر، رشادت¬های زیادی از خود نشان دادند. اما چه توان کرد که چشم و دل دنیا تنگ است و تاب تماشای دو برادر همرزم را تحمل نتوانست. سرانجام این عبدالحسین بود که در عملیات کربلای یک، به سوی معبودش شتافت و به شهادت رسید. شهید عبدالحسین در قسمتی از وصیت نامه اش می¬نویسد «پیرو ولایت فقیه باشید و در همه امور از دستورات ولی امر مسلمین حضرت امام خمینی اطاعت کنید»
شهید محمدحسین بعد از شهادت برادر همرزش، دوباره به جبهه شتافت. او این بار منطقه عملیاتی سردشت را برای نبرد انتخاب کرد. محمدحسین هر زمان یاد برادر شهیدش می¬شد می¬گفت: « برادرم در روز عملیات در صحنه¬ی جنگ روحیه¬ای شجاعانه داشت» او نیز با چنین روحیه¬ای به صف دشمن زد و بعد از کارزای به یاد ماندنی بر اثر اصابت گلوله¬ی دشمن به شهادت رسید. شهید محمدحسین معنوی، خطاب به خانواده و دوستان خود در بخشی از وصیت¬نامه¬اش می¬نویسد: «ما نباید از جمهوری اسلامی ایران انتظار کمک داشته باشیم، بلکه باید به آن¬ها کمک هم بکنیم؛ زیرا این نظام اسلامی با تمام استکبار جهانی روبرو است. باید در برابر تمام دشمنان از آن دفاع کنیم.» (روحشان شاد)
نظر شما
