تقید به احکام
شنبه, ۰۸ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۴۵
نوید شاهد: عنایت اله از سوی دیگر برای من بسیار جذابیت داشت. فشار گرما و تنگی نفس ناشی از شرجی بودن هوا و نوجوانی او و نشاط و شادابی آشکار در چهره ایشان که همه و همه نشأت گرفته از خلوص ایشان بود ، باعث جذابینی شد که همه محافل کارگری و بنه های دیگر نیز به ما توجه کرده و سعی می کردند که بر ما میهمان شوند و یا اینکه ما به میهمانی آنها برویم و یا به هر شکلی با هم همنشین و هم صحبت شوند.
تقدیم به تربت پاک سردارشهید عنایت اله بازگیر
شهیدان از ازل دلداده بودند خدا در سینه منزل داده بودند
به تن جان و به خاک ارتن نشاندند گلابی بر محافل داده بودند
کرم در هر نشستن آشکارا چو تاجی بر محمل داده بودند
به هر جمعی زمستان از کرامت نگینی را به محفل داده بودند
به خُلق و خلقت و هر دیر و د نمای و روح کامل داده بودند
زمانی کز نبرد آگه نبودم مرا سیمای ساحل داده بودند
"عنایت" از خدا شد "بازگیر"م که پرواز من از گل داده بودند
نگر بر شرح قبل از جنگ "ناصح" که مستانش منازل داده بودند
تابستان 1357 که خود جوانی 20 ساله بودم، به علت مشکلات مالی برای کارگری به شهر ماهشهر و بندرشاهپور ( بندر امام خمینی (ره) فعلی) رفتم. از بهبهان به وسیله دوستان با نوجوانی آشنا شدم که عنایت اله بازگیر نام داشت او نیز همچو ما برای کار و کارگری آمده بود .
پس از آشنا شدن و آگاهی از اوصاف قابل تحسین ایشان خصوصاً توجه و التفات به نماز و الفت و انس با قرآن بویژه حسن قرائت شبانه اش در حقیقت مجذوب وی شدم و به عنوان رفیق عازم شدیم.
در شهر ماهشهر که منزل نداشتیم، توفیقی حاصل شد به مسجدی رفتیم و پس از مذاکره و مشورت با اولیاء و امناء مسجد رضایت آنها را برای سکنی گزیدن در اطاق کنار مسجد جلب کردیم. ماه رمضان آن دوران در فصل گرما و وضعیت کارگری و نداشتن منزل و غذا و استقلالی که داشتیم از یک سو و حالات و شخصیت عنایت اله از سوی دیگر برای من بسیار جذابیت داشت. فشار گرما و تنگی نفس ناشی از شرجی بودن هوا و نوجوانی او و نشاط و شادابی آشکار در چهره ایشان که همه و همه نشأت گرفته از خلوص ایشان بود ، باعث جذابینی شد که همه محافل کارگری و بنه های دیگر نیز به ما توجه کرده و سعی می کردند که بر ما میهمان شوند و یا اینکه ما به میهمانی آنها برویم و یا به هر شکلی با هم همنشین و هم صحبت شوند.
از مهمترین آثار عملکرد و تقید آن بزگوار این بود که هم روزه داران خوشحال می شدند و هم روزه خواران تحقیر شده و سعی در اختفاء این خطای خود را داشتند و اصلاً به توجیه و یا پاسخگویی بر نمی خواستند.
ناگفته نماند آنچه که برای همیشه توجهات حقیر را به آن دوران جلب می کند عبارتند از :
1- راه خلوص آن بزرگوار
2- تقید به احکام و تسلط براین امر
3- احساس مسئولیت در امر مهم امر به معروف و نهی از منکر
4- صراحت لهجه ایشان
که معتقدم یا می توان گفت مدعی ام که صحت ادب ایشان یا سعادت مبتنی بر خلقت پر ودیعه ایشان زمینه را برای کمال یابی در صفوف حق و باطل در وجودش مهیا کرد و یا آنکه مقام شهادت این زمینه ها را تأمین نمود.
به امید شفاعت آن شهید بزرگوار
سرهنگ پاسدار خیراله علوی تبار 8/9/1383
شهیدان از ازل دلداده بودند خدا در سینه منزل داده بودند
به تن جان و به خاک ارتن نشاندند گلابی بر محافل داده بودند
کرم در هر نشستن آشکارا چو تاجی بر محمل داده بودند
به هر جمعی زمستان از کرامت نگینی را به محفل داده بودند
به خُلق و خلقت و هر دیر و د نمای و روح کامل داده بودند
زمانی کز نبرد آگه نبودم مرا سیمای ساحل داده بودند
"عنایت" از خدا شد "بازگیر"م که پرواز من از گل داده بودند
نگر بر شرح قبل از جنگ "ناصح" که مستانش منازل داده بودند
تابستان 1357 که خود جوانی 20 ساله بودم، به علت مشکلات مالی برای کارگری به شهر ماهشهر و بندرشاهپور ( بندر امام خمینی (ره) فعلی) رفتم. از بهبهان به وسیله دوستان با نوجوانی آشنا شدم که عنایت اله بازگیر نام داشت او نیز همچو ما برای کار و کارگری آمده بود .
پس از آشنا شدن و آگاهی از اوصاف قابل تحسین ایشان خصوصاً توجه و التفات به نماز و الفت و انس با قرآن بویژه حسن قرائت شبانه اش در حقیقت مجذوب وی شدم و به عنوان رفیق عازم شدیم.
در شهر ماهشهر که منزل نداشتیم، توفیقی حاصل شد به مسجدی رفتیم و پس از مذاکره و مشورت با اولیاء و امناء مسجد رضایت آنها را برای سکنی گزیدن در اطاق کنار مسجد جلب کردیم. ماه رمضان آن دوران در فصل گرما و وضعیت کارگری و نداشتن منزل و غذا و استقلالی که داشتیم از یک سو و حالات و شخصیت عنایت اله از سوی دیگر برای من بسیار جذابیت داشت. فشار گرما و تنگی نفس ناشی از شرجی بودن هوا و نوجوانی او و نشاط و شادابی آشکار در چهره ایشان که همه و همه نشأت گرفته از خلوص ایشان بود ، باعث جذابینی شد که همه محافل کارگری و بنه های دیگر نیز به ما توجه کرده و سعی می کردند که بر ما میهمان شوند و یا اینکه ما به میهمانی آنها برویم و یا به هر شکلی با هم همنشین و هم صحبت شوند.
از مهمترین آثار عملکرد و تقید آن بزگوار این بود که هم روزه داران خوشحال می شدند و هم روزه خواران تحقیر شده و سعی در اختفاء این خطای خود را داشتند و اصلاً به توجیه و یا پاسخگویی بر نمی خواستند.
ناگفته نماند آنچه که برای همیشه توجهات حقیر را به آن دوران جلب می کند عبارتند از :
1- راه خلوص آن بزرگوار
2- تقید به احکام و تسلط براین امر
3- احساس مسئولیت در امر مهم امر به معروف و نهی از منکر
4- صراحت لهجه ایشان
که معتقدم یا می توان گفت مدعی ام که صحت ادب ایشان یا سعادت مبتنی بر خلقت پر ودیعه ایشان زمینه را برای کمال یابی در صفوف حق و باطل در وجودش مهیا کرد و یا آنکه مقام شهادت این زمینه ها را تأمین نمود.
به امید شفاعت آن شهید بزرگوار
سرهنگ پاسدار خیراله علوی تبار 8/9/1383
نظر شما
