سیری در زندگی شهید حجت الاسلام شیخ عباس شیرازی
سه‌شنبه, ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۰۲:۲۴
رهبر معظم انقلاب در وصف این شهید والامقام می فرمایند: رحمت و نور بر روان آن عزيز که زندگي و مرگش در حال انجام وظيفه بود...
شهید حجت الاسلام شیخ عباس شیرازی
تاريخ تولد 1323
تاریخ شهادت : 17/3/1364
محل تولد :كرمان /رفسنجان /كشكوئيه
طول مدت حیات :41         
محل شهادت :جاده دزفول
مزار شهید :قم، كنار حرم حضرت معصومه (س)




نوید شاهد:
حجت الاسلام والمسلمين حاج شيخ عباس شيرازي در سال 1323 در يكي از روستاهاي اطراف رفسنجان به نام «كشكوئيه» به دنيا آمد. خانواده او كشاورز و متدين بودند. چند سال اول تحصيل را در زادگاه خود گذراند و سپس براي ادامه تحصيل به رفسنجان آمد. سال 1336 براي كسب علوم و معارف اسلامي به قم عزيمت كرد. در سال 1343 دروس سطح را به پايان برد و سپس به تحصيل دروس خارج پرداخت. ايشان از همان آغاز در انزواي حجره طلبگي آرام نيافت و گستره دين را به عرصه سياست پيوند زد. پس از قيام خونين پانزدهم خرداد سال 1342 پرشورتر وگرم‌تر از هميشه در صحنه مبارزات سياسي شركت جست. سال 1357 توسط ساواك دستگير شد و به زندان افتاد. همزمان با اوج‌گيري مبارزات مردم ايران عليه حكومت پهلوي از زندان آزاد شد و فصل جديدي در زندگي اين روحاني خستگي‌ناپذير پديد آمد. مسئوليت‌هاي متعدد وي، همانند عضويت دز هيأت تشخيص صلاحيت قضات، کميسيون تصفيه ستاد مرکزي سپاه پاسداران، نمايندگي هيأت عالي گزينش در هيأت مرکزي سپاه، عضويت شوراي سرپرستي دفتر تبليغات اسلامي قم و شوراي عالي تبليغات اسلامي، مسؤوليت بازرسي دادسراها و دادگاههاي انقلاب و محاکمه متخلفين، مسؤوليت قائم مقام سازمان بازرسي کل کشور، رئيس سازمان تبليغات و قائم مقام سازمان، امام جمعه تنکابن و خمين، از او چهره‌اي فداكار و دلنشين ساخت. حجت الاسلام والمسلمين حاج شيخ عباس شيرازي كه در كنار ديگر مسئوليت‌هاي خود فرماندهي كل تبليغات جبهه‌هاي جنگ را بر عهده داشت، روز جمعه هفدهم ماه مبارك رمضان 1364 جان شيرين خود را در خطه خون رنگ جنوب پيشكش آستان مقدس محبوب كرد و روح بزرگش در جوار رحمت حق آرام و قرار يافت.

مرد عمل

صبح روز جمعه بود زنگ تلفن چند بار به صدا درآمد و هر بار فردي عباس را تهديد به مرگ کرد. همه نگران بوديم عباس حاضر شد، قبل از خطبه‌هاي نماز جمعه سخنراني داشت خواهرم گفت:«داداش شما امروز نرويد اينها شما را تهديد کرده‌اند. ممکن است خداي نکرده اتفاقي بيفتد. عباس بي‌آنکه ترس به دل راه دهد پاسخ داد:«نترسيد، اينها همين را مي‌خواهند ما نبايد گول اين حرفها را بخوريم اينها مي‌خواهند ما را از کارهايي که مي‌کنيم بازدارند شما هيچ ناراحت نباشيد».عباس مرد عمل بود، شجاعت و درايت او دشمنان انقلاب را خار و زبون ساخت. چرا که از هيچ‌يک از تهديدها نترسيد و در راه پايداري انقلاب از پاي ننشست.

راوي:برادر شهيد علي شيرازي

سخن شهيد

تقوي از ريشه «وقي» است. وقي يعني نگهداري و اتقاء يا تقوا يعني خودنگهداري. يعني انساني که بتواند خودش را در مسيري که انتخاب کرده، نگهداري کند؛ حال هر مسيري که مي‌خواهد باشد؛ هر هدفي که مي‌خواهد باشد، انسان اگر خودش را در اين مسير نگه داشت، تقواي در آن مسير را دارد..... تقوي همچون عبادت ، عمل روح است؛ حالت روح انسان است. بنابراين، ترجمه کردن تقوي به پرهيز، اگر مراد پرهيز و گريز اجتماعي باشد، غلط است.... تقوي همان قدرت اجتنابي است که نفس و روح انسان پيدا مي‌کند. يعني نفس انسان عاري از گناه است. نفس انسان ابا دارد ازآلودگي و نفس انسان نيرومند است.... اسلام نخواسته افراد را ضعيف‌النفس بار بياورد. بگويد هميشه از محيط آلوده فرار کن.... انسان با تقوي، انسان نيرومند و توانمندي است که اگر هم در محيط فاسدي وارد شد، به رنگ فساد درنمي‌آيد .... در روايتي از اميرمؤمنان (ع) مي‌فرمايد:«اتقوا عصمت لک في حياتک و زلفت لک بعد مماتک» تقوي عصمت شماست در زندگي شما. عصمت چيست؟ «عصمت اي ما يتصع به » يعني چيزي که وسيله نگهداري باشد. اين را مي‌گويند عصمت، مثل ترمز در ماشين. تقوي در انسان حکم ترمز در ماشين را دارد.... اميرمؤمنان (ع) فرمود:«حتي فکر گناه را هم نکنيد، براي اينکه فکر گناه يواش يواش تو را به گناه مي‌کشاند نگو فکر گناه، گناه نيست خدا اين لطف را به ما کرده که اگر فکر گناه کردي و عمل نکردي، توي پرونده‌ات گناه نمي‌نويسند، اما در عين حال اين زمينه گناه کردن مي‌شود....حديثي است از امام صادق (ع)، نقل مي‌کند که حضرت عيسي بن مريم خطاب به قومش مي‌کند و مي‌گويد:«حضرت موسي (ع) آمد به شما گفت:گناه نکنيد، زنا نکنيد، من آمده‌ام به شما بگويم که حتي حديث نفس به گناه نکنيد؛ يعني پيش خودتان حديث نفس نکنيد. اين کار را مي‌کنم و اين کار را نمي‌کنم، نه، همانا کسي که حديث نفس مي‌کند به گناه مثل کسي است که توي خانه زينت شده و آراسته و زيبايي آتش روشن کند. شعله‌هاي آتش بالا مي‌کشد زبانه مي‌زند، دود مي‌کند، دود آتش، خانه زيبا و آراسته را تيره و سياه و آلوده مي‌کند. اگرچه اين شعله آتش اتاق را نسوزاند اما تيره و تارش مي‌کند».

در کلام رهبر

بسم الله الرحمن الرحيم

فقدان تأسف انگيز عالم فاضل مجاهد حجة‌الاسلام «حاج شيخ عباس شيرازي» رحمه‌الله عليه بي‌شک ضايعه و مصيبتي است که به آساني جبران نخواهد شد.

اين روحاني عزيز و با اخلاص سالها از عمر خود را در خدمتي صادقانه و ارجمند به انقلاب اسلامي گذرانيد و منشأ خدماتي بزرگ و فراموش نشدني گرديد. و سرانجام در حين تلاش مقدسش براي ايفاي يکي از مهمترين تکاليف انقلابي به لقاء‌الله پيوست و عرصه کارزار با دشمنان اسلام را به خون خود رنگين ساخت.

رحمت و نور بر روان آن عزيز که زندگي و مرگش در حال انجام وظيفه بود.
اينجانب اين فقدان افتخارآميز و غم‌انگيز را به پدر و خانواده‌ي گرامي اش و نيز به همکاران محترمش در سازمان تبليغات اسلامي تبريک و تسليت مي‌گويم و علو درجاتش را از خداوند متعال مسئلت مي‌کنم.
سيد علي خامنه‌اي، رئيس جمهوري اسلامي ايران

انتهای گزارش
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده