مروری بر زندگینامه شهید محمدرضا بوبور
فني هوايي شهيد: سروان محمدرضا بوربور
تاريخ تولد: 1333
تاريخ شهادت: 2/8/1359
يگان: هوانيروز
محل تولد: ورامين (احمدآباد)
محل شهادت: خرمشهر
محل دفن: تهران
وصل تو به هرصفت كه گويند خوش است
راه تو به هر قدم كه پويند خوش است
(سحابي استرآبادي)
تولد او در روستاي احمدآباد شهرستان ورامين بود. با مدرك تحصيلي سوم متوسطه در سال 1352 در هوانيروز استخدام شد. با گذراندن يك سال دوره‌هاي نظامي تخصصي با درجه گروهبان دومي در كنار نيروهاي فني هوايي هوانيروز به كار پرداخت.
درجه‌دار محمدرضا بوربور گذشته از كسوت نظامي، هنرمندي با ذوق بود كه با نواي ني آلام درون را بيرون مي‌فرستاد و ساعات تنهايي رزمندگان را در جبهه پر مي‌كرد. او در هوانيروز تهران خدمت مي‌كرد. پس از انقلاب در مأموريت‌هاي غرب كشور نقش داشت و در جنگ اين نقش و حضور پررنگ‌تر شد.
گروهبان بوربور شخصيتي مصمم و ايماني محكم نسبت به پروردگار و انقلاب و مردم داشت. شروع جنگ تحميلي عاملي شد براي حضور مداوم اين متخصص در جبهه‌هاي نبرد. در وصيت‌نامه اي كه از او به يادگار مانده تأكيد بر زيربار ظلم نرفتن و بينش اسلامي به خانواده و دوستان كرده است. او آخرين مأموريت خود را پس از هفت سال خدمت در هوانيروز در جبهه جنوب انجام داد. او همراه با ديگر داوطلبان هوانيروز به جبهه جنوب اعزام شد و در گردان بلال زير نظر سردار جنگ‌هاي نامنظم شهيد دكتر مصطفي چمران به نبرد پرداخت.
همرزمانش حضور اين متخصص هوانيروز را در جبهه‌هاي سوسنگرد، بستان، دهلاويه و در نهايت خرمشهر مشاهده كرده‌اند.
در تاريخ 2 آبان‌ماه 59 يعني 42 روز پس از جنگ اين درجه‌دار مؤمن هدف گلوله دشمن در خرمشهر قرار گرفت و به شهادت رسيد. گلوله به گلوي او اصابت كرده بود. مزار اين درجه‌دار جانباز هوانيروز كه به پاس خدمات برجسته در ارتش و جنگ تا درجه سرواني ارتقاء يافت در بهشت‌زهراي تهران مي‌باشد.
