خلبان شهید غلامرضا چاغروند

خلبان شهيد: سرتيپ 2 غلامرضا چاغروند

تاريخ تولد: 1331

تاريخ شهادت: 12/7/1359

يگان:‌ هوانيروز

محل تولد: خرم‌آباد

محل شهادت: جنوب

محل دفن: خرم‌آباد

گر عرصه زندگي به ما گردد تنگ

وزغرقه به خون شويم در پهنه جنگ

يك نام به خون نوشته بر سينه سنگ

بهتر ز هزار نام آلوده به ننگ

(محمدعلي مرداني)

شهادت نيروهاي هوانيروز هريك به سهم خود بيان كننده حماسه‌اي زيبا مي‌باشند كه شهادت خلبان غلامرضا چاغروند نيز اين پديده مستثني نيست.

غلامرضا چاغروند در سال 1353 در هوانيروز استخدام شد و پس از گذراندن دوره‌هاي نظامي، زبان انگليسي و پرواز با بالگرد در تهران و پايگاه مركز آموزش هوانيروز اصفهان،‌ با درجه ستوان سومي به پايگاه هوانيروز كرمانشاه منتقل گرديد. خلبان چاغروند نيز همانند ديگر نيروهاي هوانيروز با آغاز جنگ تحميلي، جان‌نثار به جبهه‌هاي جنگ غرب و جنوب شتافت و جانفشان پرواز كرد. آخرين مأموريت اين خلبان جسور و با ايمان هوانيروز در بعدازظهر 12/7/1359 مي‌باشد. در آن روز چاغروند و كمك خلبان ستوانيار حسين مصري و گروهبان يكم عادل موسوي عازم مأموريتي از كرمانشاه به ايلام و دهلران مي‌شوند. آنها پس از انجام مأموريت در دهلران،‌ با سوار كردن 7 نفر نظامي (ستوانيار حشمت‌اله شايان‌ ـ ستوانيار آزادي ـ استوار خاني‌آبادي ـ گروهبان درويشي ـ گروهبان اقبالي ـ گروهبان نجفي ـ كارمند عطايي) عازم بازگشت مي‌شوند. در مسير زماني كه به منطقه‌اي به نام دهات جاليز كه بين موسيان و دشت‌عباس قرار گرفته مي‌رسند، بالگرد آنها مورد اصابت گلوله دشمن قرار مي‌گيرد و ضمن آسيب رسيدن به بالگرد، كمك‌خلبان نيز مجروح مي‌شود. خلبان چاغروند كه در اثر آسيب ديده‌گي بالگرد قادر به پرواز نبوده، براي سالم ماندن سرنشينان اقدام به فرود اجباري در بين نيروهاي دشمن مي‌كند.

دشمن با اسارت بالگرد و سرنشينان آن تدارك يك مصاحبه راديويي را براي خوراك تبليغاتي در همان محل مي‌دهد كه خلبان چاغروند در مقابل خواست آنها مبني بر اسائه ادب به ساحت امام و مسئولين جمهوري اسلامي ايران از خود مقاومت نشان مي‌دهد كه همانجا او را شهيد و دفن مي‌كنند. عدم بازگشت بالگرد به پايگاه كرمانشاه تا مدتي در هاله ابهام مي‌ماند تا اينكه مصاحبه چند نفر از سرنشينان بالگرد از راديو عراق شنود مي‌شود. اقوام خبان چاغروند با اطلاع از اين شنود به كميته هلال‌احمر مراجعه و خواهان وضعيت او مي‌شوند كه مسئولين از نبودن نام او در آمار اسرا خبر مي‌دهند. آنها اين پي‌گيري را ادامه داده و از طريق نامه‌نگاري عادل موسوي با خانواده‌اش پي به شهادت خلبان چاغروند مي‌برند. قمستي از متن نامه عادل موسوي به شرح زير مي‌باشد.

« ما در ظهر همان روز يعني 12/7/1359 در مرز دهلران اسير شديم. خلبان چاغروند شهيد شد و خلبان حسين مصري را كه تير خورده بود به بيمارستان بردند. به خانواده‌هاي آنها اطلاع دهيد.»

نيروهاي تجسس هوانيروز پس از مدتي لاشه سوخته بالگرد را يافته و به استناد نامه عادل موسوي، خلبان چاغروند را در ليست شهدا منظور مي‌كنند. در تاريخ 4/12/1362 به روايتي يك آزاده، و به روايتي ديگر چوپاني به پايگاه هوانيروز دزفول مراجعه و اطلاع مي‌دهد كه ناظر بر تيرباران يكي از خلبانان نيروي هوايي ايران به دست دشمن در منطقه بوده است. تيم تجسس نيروي هوايي زماني كه محل مورد شناسايي را شكافته و تجسس مي‌كند با اسكلتي مواجه مي‌شود كه لباسها پوسيده و تنها پلاك هويتي با نام خلبان هوانيروز غلامرضا چاغروند به جاي مانده است كه به هوانيروز اطلاع مي‌دهند.

خلبان غلامرضا چاغروند با درجه سرتيپ دومي در آمار شهداي هوانيروز و جنگ منظور شده و مزارش در گلستان شهداي خرم‌آباد مي‌باشد.

منبع: راهیان معراج