نجوای دلِ شهید چگینی

خدایا! هر آنچه در هستی هست تویی و چیزی جز وجود مقدس تو در جهان هستی وجود ندارد، هر چه هست تویی، ای معبود من، تو از هر عیب و نقصی پاک و منزه ای و از هر اشتباه و لغزشی مبرائی، پس بار خدایا مرا به درگاهت بپذیر، چرا که من هم جلوه ای از تو هستم، اگر چه معصیت کارم و روسیاه.

خدایا! اگر چه هشدارم دادی که مبادا پیرو هواو هوسهای شیطانی باشم، ولی پیروی کردم شیطان فریبم داد و روح پاک و منزهم در زیر گناهها و معصیتها، همچون دوده ایت که بر روی سفیدی بنشیند و سفیدی آن را بپوشاند، پوشیده مانده و همچون زندانی در قفس خواهشهای مادی و نفسانی زندانی شده است.

خدایا! حال به درگاهت استغفار می نمایم و از کارهای زشتی که در گذشته کرده و به نفس خود ستم کرده ام پشیمانم. خدایا! علی (ع) با آن شکوه و عظمت و پاکی که همچون شیر در روز می خروشید، زاهد شب بود و به درگاهت استغفار و طلب عفو و بخشش می کرد، چه رسد به من که بنده گناهکار و معصیت کار توام، من که روسیه و شرمنده ام.

خدایا! ببخش مرا! می دانم تو رحمان و رحیمی، پروردگارا! من جز تو کسی را ندارم، ای غیاث المستغیثین، تو را به حق فاطمه زهرا، تو را به حق سیدالشهدا قسمت می دهم که از گناهانم درگذر.

شهید، علی اکبر اکراد چگینی

منبع: خط ایثار/ دست نوشته های شهدای 8 سال دفاع مقدس استان قزوین/ حسن شکیب زاده/ حوزه هنری و سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین/ 1387