شهید خندان

شهید «وسام محسن شرف الدین» ملقب به «سید نصرالله» یکی از فرماندهان حزب الله لبنان و یکی از شهدای مدافع حرمی است که حدود دو سال پیش طی عملیات نظامی در حومه ی دمشق به شهادت رسید. حزب الله لبنان طی بیانیه ای با تبریک و تسلیت به مناسبت شهادت این فرمانده خود اعلام کرده بود «مقاومت اسلامی با افتخار و سربلندی شهادی یکی دیگر از قهرمانان خود را که در حال انجام وظیفه ی جهادی خود را برای دفاع از امت اسلامی و مقدسات بوده است اعلام می کند.»

پیکر این شهید بزرگوار با حضور خیل عظیم مردم منطقه، سران حزبی و کشوری و علمای منطقه تشییع شد، پیکر این فرمانده حزب الله با شعار «لبیک یا حسین (ع)، لبیک یا زینب (ع) در جوار دیگر هم رزمان شهیدش در روستای زادگاهش «رشکنانیه» به خاک سپرده شد.

همسر فرمانده شهید مدافع حرم حزب الله «وسام شرف الدین» در معرفی همسر شهیدش می گوید: وسام هنگام شهادت 38 سال داشت. او در خانواده ای با دو خواهر و دو برادر زندگی می کرد و پس از ازدواج نیز خداوند سه فرزند که شامل دو دختر و یک پسر بود به او عطا کرد.

حرفه ی همیشگی او جهاد در راه خدا بود و او هیچ وقت به هیچ قیمتی حاضر نمی شد این جهاد را با چیز دیگری تعویض کند و آن را کنار بگذارد.

او در پاسخ به اینکه، برای برخی شاید باور کردنی نباشد که چطور یک فرد خانواده ی خود را رها می کند و در این روزها به سوریه می رود و در دفاع از حرم اهل بیت (ع) به جنگ با تکفیری ها می پردازد، می گوید: وقتی یک فرد با دشمنانی روبه رو می شود، که به شیعیان و حرمها و مکان های دینی آنها حمله می کند، با کمال میل و رغبت تمایل دارد تا در آن شرکت داشته باشد.

همسر شهید ادامه می دهد: شهید وسام بر این باور بود که دفاع از حرم های اهل بیت (ع) بر او واجب است و اگر این واجب را انجام ندهد خودش را در برابر خطایی که اتفاق می افتد مقصر می داند و این احساس تقصیر و گناه او را رها نخواهد کرد و این جنگی که بین اهل مقاومت و نیروهای تکفیری در حال وقوع است مانند واقعه ی کربلاست.

شهید وسام غالبا از درگیری ها و رویارویی های نیروها ی تکفیری و حزب الله سخن می گفت اما بیشتر از آنکه از تکفیری ها بگوید از عجایب مبارزات ضد تکفیری ها می گفت. او همیشه با شگفتی از معجزاتی که در میان مجاهدان جوان رخ می دهد صحبت می کرد و توصیف می کرد که چگونه این مجاهدان جوان بدون ترس از کشته شدن با فریادهای لبیک «یا زینب (ع)» و لبیک «یا صاحب الزمان» می جنگیدند. او همیشه توصیفات خودش را می گفت اما در آخر معتقد بود این شجاعت قابل وصف نیست نمی توان در قالب کلمات و جملات آنها را به روشنی وصف کرد. شهید وسام می گفت آنها این شجاعت و دلاوری را از غیورترین مردان خدا یعنی حضرت ابوالفضل العباس (ع) آموخته اند.

می گفت شیعه ی امام حسین (ع) از مرگ نمی هراسد و آن قدر می جنگند تا جانشان را در راه مقاومت و دفاع از حرم حضرت زینب (ع) فدا کنند.

شهید وسام با توجه به اینکه بحث مقاومت در سوریه و عراق هنوز ادامه دارد؛ مقاومت را موضوعی نمی دانست که به مرزهای جغرافیایی محدود باشد، شهید آنچه را که در سوریه و عراق رخ میداد مسیری می دانست که باید در ان حرکت کنیم، می گفت این مسیر رهاشدنی نیست. نباید فراموشش کرد و یا بی اعتنا بود. در نظر او این مسیر تا روزی که عدل و داد با حضور دولت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) حکمفرما شود، باقی خواهد بود.

همه مان می دانستیم شهید به سوریه می رود، نگرانی داشتیم و این هراس و نگرانی در مقابل او را انکار نمی کنیم، اما حب و عشق به حضرت زینب (ع) بیشتر از این هراس ها و دلواپسی ها بود. آن قدری زیاد بود که کسی نتواند مانع رفتن او برای دفاع از حرم های مقدس شود. خودمان را اگر لحظه ای در زمان اهل بیت (ع) متصور شویم می بینیم که اگر ما از صاحب امام حسین (ع) بودیم آیا ایشان از اینکه به دفاع نوه ی رسول خدا (ع) برود و دین اسلام را یاری کند منع می کردیم؟ هیچ وقت این گونه نخواهد بود.

ایشان از خصوصیات اخلاقی شهید، نوع رابطه ی ایشان با امام خامنه ای و امام خمینی (ره) و سید حسن نصرالله چنین می گوید: شهید وصام شخصیتی جذاب و خاص داشت. همیشه بشاش و خنده رو بود. انرژی خاصی در صورتش موج می زد و لبخندی که همیشه همراهش بود حتی در قبر هم از او جدا نشد.

می توانم به طور کلی بگویم ایشان مجموعه ای از خصلت های اخلاقی و ایمانی بود که از مکتب سیدالشهدا (ع) تغذیه می شد.

او اهتمام زیادی به نماز و مخصوصا نماز شب داشت. همیشه سوره ی واقعه را تلاوت می کرد و نماز شبش ترک نمی شد.

از صله ی رحم بسیار سخن می گفت و به آن عمل می کرد. او همیشه فانی بودن دنیا را به خود و اطرافیان تذکر می داد و بر این اساس می گفت که باید از لذت های این دنیای فانی هم فاصله بگیریم.

ایشان شخصیتی دوست داشتنی داشت نزد همگان محبوب بود و هر کس چهره ی زیبای این شهید را می دید به محبت و عشق ایشان نسبت به خدا و مسیر شهادت پی می برد.

شهید وسام علاقه ی خاصی به امام خامنه ای داشت به قول خودمان علاقه اش به ایشان طعم دیگری داشت. کتاب های ایشان را به خوبی و با دقت مطالعه می کرد. از فتاوای امام خامنه ای به طور کامل اطلاع داشت و در یک کلام عشق بسیارش به ایشان قابل وصف نیست.

او همچنین امام خمینی (ره) را نیز الگویی برای خود و دیگر مجاهدان و مایه ی عزت و افتخار می دانست.

شهید، سید حسن نصرالله را بسیار دوست داشت در چهره او پاکی و ایمان نوه ی رسول خدا (ع) را می دید و اعتقاد داشت شخصیت این مرد به قدری بزرگ است که حتی ارزش خون و جان او در برابر بزرگی او کوچک و اندک است.

او نحوه ی شهادت همسرش را این گونه توضیح می دهد و می گوید: ظهر روز چهارشنبه 27 نوامبر سال 2013 با گلوله ی تک تیرانداز به پایین قلبش به شهادت رسید و در روز جمعه تشییع و به خاک سپرده شد.

منبع: مدافعان حرم/1395/ زندگینامه و خاطرات چهل شهید مدافع حرم حضرت زینب علیه السلام به همراه زندگینامه، کرامات و عنایات حضرت زینب علیه السلام / گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی