مهندسی رزمی در دوران دفاع مقدس
تدوین : مهندس علی رحیمی
مقدمه :
یکی از خصوصیات جنگ ایران، ماهیت انقلابی آن بود. اساساً 8 سال دفاع مقدس یکی از طولانیترین جنگهای معاصر است و اداره جنگ در این مدت طولانی و آن شرایط ویژه کشور و کمبود امکانات آن زمان بسیار سخت بود و تنها نفس حضرت امام بود که توانست آن زمان جنگ را از مرز جغرافیایی و یک اقدام صرفاً میهنپرستانه خارج کند و به آن ماهیت انقلابی اسلامی دهد.
یعنی جنگ تحمیلی صرفاً ماهیت ملی نداشت یا به شکل کلاسیک نبود. دلایلش هم روشن است. دشمن شامل جبهه وسیعی از قدرتهای بزرگ غرب و شرق تا کمک و پشیتیبانی بسیاری از حاکمان کشورهای ذلیل و حقیر عربی بود که نوک پیکان جبهه حمله آنها کشور عراق بعثی بود.
از طرفی در جبهه درون افرادی به جبههها ورود میکردند که بیش از ماهیت ملی و ایرانی، ماهیتی انقلابی داشتند. مثلاً ملی گراها در صحنه جنگ چه نقشی داشتند و کجا بودند!؟ یا منافقین ماهیت کثیف و خائنانه خود را در جنگ بروز دادند. و اینها جزء ویژگیها و برکات جنگ بود. این غربالگری که انجام شد. حذف بنی صدر به واسطه روشن شدن ماهیتاش در جنگ بود.
و جبههها مملو از افرادی بود که به عشق و ارادت امام و پایبندی به اهداف انقلاب در صحنه نبرد حضور داشتند.
اما در خصوص مهندسی رزمی جنگ که یکی از ستونها و پشتوانههای اصلی در پیروزیهای رزمندگان بود و به قول بسیاری از فرماندهان جنگ، عملیاتی موفق نمیشد مگر آنکه مهندسی زرمی در آن نقش تعیین کنندهای داشت. و در بسیاری از مواقع عملیاتهای مهندسی رزمی خلاء کمبود لشکرهای عملیاتی را جبران میکرد.
اعتقاد دارم ابتکارات و خلاقیتهای مهندسی رزمی که همگی نقش تعیین کننده در عملیاتها داشتند متأثر از نفس حضرت امام بود و سبب شد تخصص و اراده با پشتوانههای ایمانی ممزوج شود و شکل عینی و عملی در حوزه مهندسی رزمی به خود گیرد.