رمضان؛ طلوع خورشید رستگاری

نوید شاهد: رمضان به عنوان هنگامه ای ارزشمند به شمار می رود که پروردگار با عطیه ای گرانبها چون روزه، مسلمانان را به کسب معارف الهی دعوت می کند. ورود به این ماه یک اتفاق معنوی در رفتار و عملکرد روزانه افراد جامعه محسوب می شود که خروجی و آثار آن در ماه های دیگر سال نمود و بروز می یابد و به هر میزان که انسان در مسیر تقرب و رضای الهی حرکت کند، نتایج معنوی و عرفانی بیشتری در او نمایان می شود. 

رمضان ماه تحول روحی و کسب تجارب و لذت های معنوی است که سبب نزدیکی و پیوند به خدا می‌شود. از این رو انسان باید با توجه به این فضایل اخلاقی و معنوی نسبت به تقویت تقوا و بهبود ارتباط با پروردگار عالمیان همت گمارد. در این ماه به سبب رواج اخلاق اجتماعی پسندیده مانند سعه صدر، کمک به همنوع و ... آسیب های اجتماعی همچون دزدی، بزهکاری و خشونت کاهش می یابد و اخلاقیات در جامعه به تعالی می رسد. بنابراین باید در ارتباط با فضایل مادی و معنوی این ماه اطلاع رسانی جامع و دقیقی شود تا آگاهی مردم نسبت به اهمیت و آثار تربیتی و اخلاقی آن افزایش پیدا کند. 

رمضان موسمی است که پیوند میان خالق و مخلوق در آن بیش از پیش استحکام می یابد و معبود بی همتا در نقش میزبان بندگان خود را به میهمانی فرامی خواند و درهای رحمت و کرامتش را بر روی آنان دگربار می گشاید تا بندگان در این فرصت باارزش، شیطان نفس را به زنجیر بکشند و برای کسب معارف الهی مهیا شوند.

پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا در آستانه آغاز ماه مبارک رمضان با حجت ‌الاسلام «سعید بهمنی» عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور به گفت وگو پرداخته است. 

**فلسفه روزه داری ها در رمضان؛ دستیابی به کرامت انسانی 

حجت‌الاسلام بهمنی درباره فلسفه رمضان گفت: این ماه در نظر خدا با بقیه ماه های سال متفاوت بوده و اصلی ترین مشخصه آن روزه داری است. در این ماه انسان می تواند به گوهر تقوا دست یابد و تقوا هم به نوبه خود انسان را به کرامت انسانی و الهی رهنمون می سازد که نه تنها نزد انسان های دیگر و در جامعه مورد احترام قرار می گیرد بلکه در پیشگاه پرودگار نیز رستگار می شود. بنابراین مهم ترین فلسفه این ماه برای انسان ها دستیابی به کرامت به شمار می رود. از این رو انسان ها با اختیار و اراده خود و با توجه به اعمالی که در این ماه انجام می دهند به این مقام نایل می شوند. بنابراین مومنان با بهره گیری از برکات بی شمار رمضان می توانند علاوه بر کسب سجایا و مکارم اخلاقی در مسیر نزدیکی به خدا قرار گیرند. 

**رمضان و فضایل بی شمار روزه 

عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در ارتباط با فضایل بی شمار روزه، بیان داشت: این ماه ویژه، حامل یک سلوک دینی خاص به نام روزه است که پرودگار در آیه ۱۸۳ سوره بقره می فرماید: «ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر افرادی که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید.» این آیه معنای تامل برانگیز و تکان دهنده ای دارد چون از یک طرف به مومنان تذکر می دهد که رمضان مخصوص شما و موضوع تازه ای نیست که فقط بر شما نازل شده باشد، بلکه برای تمام اهل توحید ادیان گذشته نیز روزه قرار داده شده بود و از طرفی فلسفه روزه در این آیه بیان می شود و می گوید: روزه برای این بر شما واجب شده است که به تقوا دست یابید. بنابراین کسب تقوا با نیایش ها و روزه داری ها، وجود انسان را برای دریافت معارف الهی و هدایت های قرآنی آماده می کند. از این رو مومنان می بایست نهایت استفاده را از این فرصت باارزش، ببرند. 

**دریافت معارف والا و بلند قرآن در ماه رمضان 

عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور با اشاره به ارتباط میان تقوا و دریافت معارف قرآن اظهار داشت: روزه ما را به لحاظ درونی و باطنی آماده دریافت معارف قرآن می کند. رمضان ماه قرآن است و تدبر و تفکر در رموز بی شمار این کتاب آسمانی بیش از هر زمانی در این موسم معنا می یابد. این نسبت هنگامی مشخص می شود که بدانیم قرآن در رمضان نازل شده است. چنان که در آیه 185 سوره بقره می خوانیم: «ماه رمضان [همان ماه‏] است که در آن، قرآن فرو فرستاده شده است.» 

تقوا به عنوان یک احساس عاطفی و خصلت ویژه با کارکردهای مهم در رفتار و اخلاق انسان ها نمود می یابد و پروردگار متعال در آیه هایی از قرآن، پاداش های الهی بسیاری را به این مقوله اختصاص داده است. بنابراین با بروز تقوا در این ماه، شاهد شکل گیری رفتارهایی مانند صلح و نوع دوستی، احیای ارتباط های دوستانه، وحدت و همدلی و ... هستیم که به لحاظ تربیتی تاثیر ویژه ای در میان انسان ها به ویژه قشر جوان برجای می گذارد. 

**آثار معنوی قرائت قرآن در ماه رمضان 

حجت‌الاسلام بهمنی در ارتباط با آثار معنوی قرائت قرآن در این ماه یادآور شد: قرائت قرآن در رمضان آثار معنوی بسیار و ثواب فراوانی دارد و شرایط نفسانی و انسانی برای درک معانی و مفاهیم قرآن فراهم می شود. قرائت قرآن به طور مطلق فضیلت دارد. آیه «اقرؤا ماتیسر من القرآن» آن قدر جامعیت دارد که فضیلت قرآن را در هر زمانی نشان می دهد اما از برخی آیه ها می توان دریافت که در برخی زمان ها تلاوت قرآن از فضیلتی دوچندان برخوردار است مانند آیه 79 سوره اسراء که به این مساله اشاره دارد: «شب را برخیز (جز قسمتی از آن) و قرآن تلاوت کن». 

سکوت و آرامش شب، فرصتی را به انسان می دهد که بدون درگیری ذهنی و در آرامش قرآن تلاوت کند و معنای آن را هم دریابد. چون به صورت معمول در روز ذهن انسان درگیر دغدغه های مختلفی است که احتمال آن وجود دارد که نتواند عمق معانی قرآن را دریابد. البته در حدیثی هم امام صادق (ع) می فرماید: قرآن عهد الهی است و سزاوار است هر صبح 50 آیه از این عهد الهی را بخوانید. برپایه این روایت وقت صبح، زمان مناسبی برای تلاوت قرآن است اما به طور کلی در هر زمان و مکانی که انسان قرآن قرائت کند، پاداش و فضیلت دارد. از این رو می توانیم با فرصتی که در رمضان و به خصوص شب های قدر برای مومنان به وجود می آید، با قرائت قرآن نسبت به انجام این عهد الهی وفادار ماند. 

انتهای پیام /*