شهیدی که دفاع از مظلوم را مهم‌ترین وظیفه خود می‌دانست

این روز‌ها نام مدافعان حرم وارد فرهنگ عمومی کشور شده است و بیشتر مردم با شهدای مدافع حرم آشنایی دارند. در چند سالی که مدافعان حرم مشغول نبرد با تروریست‌های تکفیری بودند و پیکر‌های مطهرشان در شهر‌های مختلف با حضور گسترده مردم تشییع می‌شد، بسیاری با نام و کار بزرگ این شهدا آشنا شدند. سرآمد این شهدا محسن حججی بود که شهادت مظلومانه‌اش نامش را بر سر زبان‌ها انداخت و مردم را بیشتر در جریان رشادت و ایثار رزمندگان مدافع حرم قرار داد.

اوایل سال ۱۳۹۰ بود که زمزمه‌های اتفاقی بزرگ، کشوری پرسابقه به نام سوریه را به تدریج تحت تأثیر قرار می‌داد. تنش، منطقه‌ای بزرگ از خاورمیانه و آفریقا را در برگرفته بود و سوریه، ظاهراً مکان مناسبی برای تغییر وضعیت دنیا تشخیص داده شده بود.

به فاصله چند ماه، سوریه از کشوری زیبا و آرام، تبدیل به منطقه‌ای پرآشوب و تنش شد. خیلی زود سوریه به محل تجمع گروه‌های مختلفی از افراطیون تکفیری تبدیل شد و سرانجام «داعش» هم وارد میدان شد و جنگی بزرگ و آخرالزمانی بر سر آرمان‌های بزرگ بشری در سوریه آغاز شد.
تروریست‌های تکفیری با شروع جنگ داخلی در سوریه از همان نخستین روز‌ها اهداف شوم زیادی را دنبال می‌کردند. آن‌ها به دنبال تعرض و حمله به حرم اهل‌بیت بودند و باید از حریم اسلام دفاع می‌شد. سرگرد محرم ترک، اولین شهید مدافع حرمی بود که در راه دفاع از حرم به شهادت رسید. شهید ترک به شدت به این اصل معتقد بود که «هر جا ظلمی اتفاق می‌افتد و به مظلومی ظلم شد این وظیفه ماست تا از آن مظلوم در برابر ظالم دفاع کنیم.» همچنین اندیشه مهم‌تری که وی را برای رفتن به سوریه ترغیب کرد دفاع از حرم بود. ایشان به عشق دفاع از حرم حضرت زینب (س) به سوریه رفت. در طول زندگی یکی از مهم‌ترین آرزوهایش شهادت بود و همیشه در دعاهایش از خدا شهادت را طلب می‌کرد؛ لذا زمانی که آماده رفتن به سوریه بود نه تنها از شهادت هراسی نداشت بلکه شهادت را معشوق خود می‌دانست.

فاطمه، یگانه دختر شهید، وابستگی زیادی به پدر داشت و پدر هم به شدت به دخترش وابسته بود. یک رابطه پدر و دختری عمیق میانشان برقرار بود و دوری از هم سخت و دشوار به نظر می‌رسید. در روز‌هایی که پدر در مأموریت بود فاطمه خیلی بی‌قرار می‌شد وگریه می‌کرد تا پدر پیش او بماند. اما شهید دلایل رفتنش را برای فاطمه توضیح می‌داد و با حرف‌هایش به دخترش آرامش می‌داد. برایش توضیح می‌داد که بچه‌های همسن تو در سوریه وضعیت خیلی بدی دارند و من باید به آن‌ها کمک کنم یا داستان حضرت رقیه (س) را تعریف می‌کرد و می‌گفت: باید از حرم ایشان دفاع کنم.

همسر شهید ترک درباره بخشی از وصیتنامه شهید که به دل کندن و رفتن ایشان اشاره دارد، می‌گوید: «جایی که همسرم هدف و ارزش رفتن به سوریه و دفاع از حرمین را در کنار تعلق و علایقشان به دخترشان گذاشتند برای من خیلی دوست‌داشتنی است وقتی که می‌گویند فاطمه من شما را خیلی دوست دارم ولی مسئولیت سنگین‌تر از آن نیز بر دوشم هست که همان دفاع از حرمین است.»

شهید محرم ترک در ۱۴ دی ماه سال ۹۰ به سوی جبهه‌های مقاومت شتافت و ۲۸ دی به فیض شهادت نائل آمد. کار بزرگ شهید ترک را بعد‌ها شهیدان بزرگوار دیگری تکمیل کردند. شهیدان خلیلی، بیضایی و دهقان پیش از شهادت بر سر مزار شهید ترک عکس یادگاری انداختند و به وجود این شهید بزرگ افتخار کردند. مادر شهید رسول خلیلی تعریف می‌کرد هروقت رسول سر مزار آقا محرم می‌آمد می‌گفت: «اگر شهید شوم، همینجا بالا سر آقا محرم دفن می‌شوم.» الان همینطور شده و پیکر شهید خلیلی دقیقاً بالای مزار شهید ترک دفن شده است. شهید بیضایی هم با دخترش بر مزار این شهید مدافع حرم آمده و تصویرش در شبکه‌های مجازی منتشر شده است. عکس شهید دهقان از جوان‌ترین شهدای مدافع حرم نیز بر مزار شهید ترک دست به دست چرخیده است. همانند دوران دفاع مقدس از هر سن و قشری در میان شهیدان مدافع حرم دیده می‌شود. حالا تمام این شهیدان افتخار ایران اسلامی و الگو‌هایی برای نسل‌های آینده هستند و باید برای همیشه به وجود چنین شیرمردانی افتخار کرد.