کارگاه دو روزه «روش‌شناسی پیوست نگاری فرهنگی» به کار خود پایان داد
دکتر نقیب السادات در بخشی از سخنان خود با اشاره به رویکردها در روش گفت: روشها در مطالعات علوم انسانی، اجتماعی و ارتباطی بر حسب نحوه گردآوری اطلاعات به 3 روش «توصیفی»، «تبیینی» و روشهای «تلفیقی یا ترکیبی» تقسیم می شوند.
عضو کمیته تخصصی شورایعالی پیوست نگاری فرهنگی افزود: هر طرح پیوستی 4 بُعد «مدیران یا سازمان»، «محتوای برنامه»، «مخاطب» و «اثرگذاری» دارد که بر اساس هر طرح پیشنهادهای مرتبط ارائه خواهد شد.
وی توضیح داد: ابعاد مورد توجه در پیوست نگاری شامل
ابعاد زیبایی شناختی، نشانه شناختی، انطباق و هماهنگی با دیگر طرح ها، جنبه های
عمرانی و همچنین قوام بخشی یا استحکام بخشی می شود که باید مورد توجه قرار بگیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی درباره روش های تحقیق ارزیابی گفت: برای انجام تحقیق از روش های مختلفی از جمله «پیمایش»، «تمایز معنایی»، «کیو»، «مشاهده»، «تحلیل روایت»، «تحلیل گفتمان» و «مصاحبه عمقی» استفاده می شود. به طورکلی روش «پیمایش» هزینه بر است و کمتر مورد توجه قرار می گیرد. از سویی دیگر روش «کیو» از روش «پیمایش» قوی تر بوده و به تجربه نزدیک تر است.
دکتر نقیب السادات در پایان اظهار کرد: در پیوست نگاری از 6 نوع «زمینه شناسی»، «موضوع شناسی»، «پیامدشناسی»، «شاخص گزینی»، «راهکارشناسی» و «پیامد سنجی» استفاده می شود هرکدام روش های تحقیق مربوط به خود را دارد.
در این کارگاه، گروه بندی شرکت کنندگان و تعیین سوژه و مسئله برای پژوهش بر مبنای «روش‌شناسی پیوست نگاری فرهنگی» و انجام پروژه‌های تمرینی صورت گرفت و هر گروه موضوع و روش های تحقیق آن را ارائه داد.
