ويژگي هاي گونه زباني خرده فرهنگ جبهه

نویسندگان: محبوبه شمشيرگرها

چکیده:

زبان فارسي مانند ديگر زبان ها، در همه حوزه هاي جغرافيايي، دوره هاي تاريخي و بافت هاي اجتماعي يکسان به کار نمي رود. خرده فرهنگ ها را مي توان از عوامل مهم بروز تنوع اجتماعي دانست که در گستره رواج زبان فارسي شکل گرفته و به صورت پايدار و ناپايدار در به وجود آوردن «گونه هاي زباني» موثر واقع شده اند. جبهه هاي دفاع مقدس در ايران، به منزله جامعه اي کوچک، خرده فرهنگ هايي با ابعاد رفتاري، نوشتاري و گفتاري خاص داشتند که بخشي از آن در مجموعه فرهنگ نامه جبهه انقلاب اسلامي ايران در جنگ تحميلي گردآوري شده است. در اين مقاله که به روش توصيفي-تحليلي است، سعي شده است با تاکيد بر لزوم شناخت گونه هاي مختلف زبان فارسي در دوره معاصر و ضرورت توجه به مقولات فرهنگي عرصه جنگ تحميلي/دفاع مقدس، به گوشه اي از فرهنگ گفتاري جبهه از جنبه زبان شناختي توجه شود.مهم ترين و فراگيرترين نمود فرهنگ گفتاري جبهه را مي توان در سطح واژگاني کلام دانست. بخشي از اصطلاحات، تعابير و اعلام اين فرهنگ در جلد اول فرهنگ نامه جبهه گردآوري شده که در اين نوشتار پس از بيان مختصري درباره گونه هاي زبان فارسي و گونه رايج در فرهنگ جبهه، به برخي شواهد آن اشاره شده است. طنز و مطايبه، بن مايه غالب وضع اصطلاحات در گونه زباني جبهه است. اين گونه پس از پايان جنگ و رنگ باختن تدريجي فرهنگ جبهه، تا حد زيادي کاربرد و رواج خود را از دست داده است.
 
كليد واژه: جامعه شناسي زبان، جبهه، فرهنگ جبهه، جنگ ايران و عراق، دفاع مقدس، زبان گفتاري