پایان جنگ 40 روز پس از آتش بس/ صدام بعد از قطعنامه هم به بمباران شیمیایی ادامه داد

وی با اشاره به حملات عراق به ایران و بمباران شهرهای مرزی کشور و فشارهایی که ایران را به سمت پذیرش قطعنامه سوق داد، اظهار کرد: در ماه های پایانی جنگ تحمیلی، فشارها روی ایران روز به روز بیشتر می شد و به این ترتیب امکان داشت جان بسیاری از مردم غیرنظامی به خطر بیفتد زیرا عراقی ها شبانه روز استان های مختلف کشور را بمباران می کردند و حملات موشکی و هوایی عراق به مناطق غیرنظامی تشدید شده بود. علاوه بر آن کشورهای اروپایی از جمله آلمان، انگلیس، فرانسه و همچنین آمریکا، روسیه سابق، عربستان و کویت نیز از عراق حمایت می کردند.

نیکخواه بهرامی افزود: متاسفانه در آن دوران نفتکش ها و پایانه های نفتی ایران بمباران می شد و هواپیماهای ایران مورد حملات مستقیم قرار می گرفت. این فشارها باعث شد مقام معظم رهبری که آن زمان رئیس جمهور ایران بودند در تاریخ 26 تیر 1367 برابر با 17 جولای 1988 نامه ای به دبیرکل سازمان ملل بنویسند و پذیرش قطعنامه از سوی ایران را اعلام کنند.

حضور کارشناسان سازمان ملل در مناطق شیمیایی شده ایران

وی با بیان این که پیش از تصویب قطعنامه درصدد بودیم تا صدای مردم مظلوم ایران که در بمباران های شیمیایی آسیب می دیدند را به گوش جامعه جهانی برسانیم، گفت: اردیبهشت 1367 یعنی دو ماه قبل از پذیرش قطعنامه، ایران از سازمان ملل متحد درخواست کرد تا کارشناسان خود برای بررسی وضعیت کشور در بمباران های عراق را به ایران بفرستد. بعد از گذشت 44 روز از این درخواست تیم کارشناسی سازمان ملل ، به ناچار دهم تیرماه 1367 وارد تهران شد.

فرمانده جنگ‌های نوین قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) ادامه داد: این هیات شامل دو کارشناس و یک پزشک متخصص از نیروی انتظامی اسپانیا بود. بعد از ورودشان به ایران ابتدا به کرمانشاه و به بیمارستان 22 بهمن رفتند و مصدومان شیمیایی را در این بیمارستان معاینه کردند. روز دوم نیز به شهر اهواز و به پادگان حمید رفتند تا سلاح های شیمیایی و آثار آن را بررسی کنند. در روز سوم با آقای لواسانی، معاون بین الملل وزیر امورخارجه در سازمان ملل گفت و گو کردند و سپس با اعضای انجمن زنان جمهوری اسلامی ایران دیدار داشتند.

وی افزود: این هیات روز چهاردهم تیرماه به ژنو بازگشت و در روزهای پانزدهم و هفدهم تیرماه گزارش های خود را آماده سازی و در بیست و هشتم تیرماه (20 ژوئیه 1988) دو روز پس از موافقت قطعنامه 598 به دبیرکل سازمان ملل ارسال کرد. این گزارش روز بیست و نهم تیر 1367 (21 ژوئیه 1988) برای شورای امنیت ارسال شد و بر اساس آن دبیرکل سازمان ملل در یادداشتی نوشت که «دبیرکل نمی تواند نگرانی عمیق خود از یافته این هیات در ادامه کاربرد سلاح های شیمیایی علیه ایران و مواضع آنها پنهان سازد.»

نیکخواه بهرامی در ادامه با اشاره به مواردی که در گزارش بازدید هیات اعزامی از سازمان ملل به ایران آمده بود، گفت: در آن گزارش به صراحت به انجام اقداماتی اشاره شده بود. این هیات گزارش داد که «براساس معاینات بالینی مصدومین تحت تاثیر سلاح شیمیایی قرار گرفتند». همچنین «سلاح های شیمیایی (گاز خردل) به کار گرفته شده است که بازدارنده استیل، کولین، استرازه است» و «در بررسی قطعات سلاح ها، بمب ها مشاهده شد که عراق از سال های 1984 ، 1986 و 1987 از سلاح شیمیایی علیه ایران استفاده کرده است.»

نگرانی دبیرکل سازمان ملل از کاربرد سلاح های شیمیای در ایران

نیکخواه بهرامی در ادامه با بیان این که رژیم بعثی (صدام) پس از آتش بس به مفاد آن پایبند نبود بیان کرد: حملات شیمیایی به مناطق غیرنظامی ایران با وجود پذیرش قطعنامه ادامه داشت. آقای ولایتی، وزیر وقت امور خارجه ایران در یکم مرداد 1367 به دبیرکل سازمان ملل نوشت که عراق بی درنگ پس از موافقت ایران با قطعنامه 598 اقدامات تجاوزکارانه خود ادامه می دهد و سلاح های شیمیایی علیه ایران به کار می برد. حتی اعلام شد که با 10 هواپیما و 30 بمب و راکت به مناطق «زرده»، «ریجاب» و «دیره» حدفاصل سرپل ذهاب و گیلانغرب حمله کرده است. جنگ تحمیلی به صورت پس از تصویب قطعنامه 620 شورای امنیت در چهارم شهریور 1367 یعنی حدود چهل روز پس از پذیرش قطعنامه توسط ایران تمام شد.

3500 مرتبه به ایران حمله شیمیایی شد

فرمانده جنگ‌های نوین قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) اضافه کرد: رژیم بعث (صدام) در سال های اول و دوم جنگ آزمایش سلاح های شیمیایی خود با حمله به شهرها و روستاهای مختلف ایران را آغاز کرد و از سال سوم حملات گسترده تری را آغاز کرد به گونه ای که براساس آمار ایران حدود 3500 مرتبه مورد حمله شیمیایی دشمن متخاصم قرار گرفت.

وی ادامه داد: در دوران جنگ تحمیلی سازمان صلیب سرخ تنها سازمانی بود که همکاری خوبی با ایران داشت و نامه های ما را به سازمان ملل می رساند. بعد از پایان جنگ تحمیلی سازمان ملل تایید کرد که دولت عراق مطابق ماده 6 قطعنامه 598 باید 1100 میلیارد دلار بابت غرامت به ایران پرداخت کند که متاسفانه تاکنون از این مبلغ غرامتی به ایران پرداخت نشده است.

نیکخواه بهرامی در پایان گفت: به طورکلی در طول جنگ تحمیلی حدود 3 میلیون نفر از مردم ایران کشته و یا زخمی و 551 هزار نفر جانباز شدند. آمار اسرا نیز 42 هزار نفر اعلام شده است. در جنگ تحمیلی ایران زنان و کودکان نیز همواره قربانی بودند و بر اساس آمار حدود 6 هزار زن شهید و حدود 30 هزار زن اعم از مادر و دختر مجروح شده اند. ایران برای پذیرش قطعنامه مفادی را تعیین کرده بود که بعضی از آنها پذیرفته نشد. اگر سازمان ملل برای تصویب قطعنامه شرایط ایران را بیشتر مدنظر قرار می داد، قطعنامه قوی تری تصویب می شد به گونه ای که می توانستیم عراق را محکوم کنیم.