تداوم یافتن «سرخ نگاران» به این جایزه اعتبار میبخشد
علیالله سلیمی، نویسنده و منتقد ادبی به خبرنگار نوید شاهد گفت: جشنوارههایی مثل جشنواره سرخنگاران که از نظر محتوایی به موضوع ایثار و شهادت میپردازند، موضوع ارزشمندی را بررسی میکنند.
وی ادامه داد: معمولا داوران در این جشنوارهها به سراغ فرم داستان میروند اما باید گوشه چشمی هم به مضمون و محتوا داشته باشند. مهمترین ویژگی آثار ادبی که به موضوع شهدا میپردازند این است که آثاری مستند هستند. این در حالی است که ادبیات داستانی اثری صرفا تخیلی است. بنابر این، داوران باید توجه داشته باشند که هر اثر ادبی با موضوع ایثار و شهادت تا چه اندازهای به مستندات وفادار بوده است.
این نویسنده و منتقد ادبی با ابراز تاسف از اینکه بیشتر آثار منتشر شده در حوزه ایثار و شهادت که در حوزه دفاع مقدس نوشته شدهاند آثاری شعاری هستند، گفت: با این حال هر قدر از جنگ تحمیلی فاصله گرفتیم، ادبیات هیجانی در این حوزه کمتر شد و در این سالها با ادبیات پختهتری در حوزه ایثار و شهادت مواجهایم.
سلیمی در پاسخ به این پرسش که جشنوارههای ادبی چقدر در معرفی آثار ادبی فاخر به جامعه و فروش این آثار موثراند، گفت: طبیعتا اثری که در جشنوارهای جایزه میبرد، بهتر به جامعه معرفی میشود زیرا این عنوان روی جلد کتاب نیز درج میشود و در رسانههای مختلف و رادیو تلویزیون به بهانههای مختلف از آن کتاب یاد میشود.
وی افرود: اما هر قدر جایزه ادبی شناختهشدهتر باشد، برگزیده شدن اثر در آن جشنواره بیشتر در جامعه مطرح میشود. بنابر این تداوم داشتن جشنوارههایی چون سرخنگاران به اعتبار این جایزههای ادبی کمک میکند. همانطور که جایزههای ادبی خارجی اثری را به شدت خواندنی میکنند و ناشران دنیا حتی بیآنکه آن اثر را خوانده باشند، به زیانهای دیگر آن را ترجمه و به سرعت منتشر میکنند.