کتاب «پرواز روی خاک»؛ روایتی از خلبان ایران در هشت سال دفاع مقدس
خاطرات خلبان منوچهر شیرآقایی تا میانه کتاب مربوط به آمریکا و محیط حاکم بر آموزش‌های نظامی آن و همچنین ماموریت‌های اغلب آموزشی در پایگاه‌های ایران است، اما از اواسط کتاب و با آغاز جنگ، می‌توان شرح ماموریت‌های هوایی مختلف را در این کتاب پیگیری کرد. خاطرات شیرآقایی بخصوص از روز آغاز جنگ که دشمن پایگاه هوایی بوشهر را بمباران می‌کند تکان دهنده است.
او در ادامه همین بخش از خاطراتش است که توضیح می‌دهد چگونه در اتاق جنگ، ضربه ناشی از کودتای نوژه را حس می‌کردند؛ چراکه هواپیمای اف ۵ بهاندازه کافی موجود بود، اما خلبان‌هایی که بتوانند با این جنگنده پرواز کنند کم بودند. خاطرات این خلبان از روز‌های سخت جنگ، خواندنی و تکان‌دهنده است و تلخی‌ها و شیرینی‌های آن ایام را به وضوح نشان می‌دهد؛ از شوخی‌ها و شیطنت‌های او که گاه کار دستش می‌داد و مقامات بالاتر احضارش می‌کردند تا سختی و تلخی رساندن خبر شهادت یک خلبان به خانواده‌ای که در خانه‌های سازمانی همان پایگاه در انتظار بازگشت عزیزشان نشسته‌اند. طی روایت خاطرات، شیرآقایی توجه خاصی به جزئیات نشان داده است. تلاشی هم که قاسم یاحسینی در خاطره‌نگاری و تدوین این خاطرات کرده است باعث شده تا «پرواز روی خاک» به یکی از آثار برجسته در زمینه خاطره‌نگاری دفاع مقدس بدل شود.
سید قاسم یاحسینی: ویژگی این کتاب، صداقت و صمیمیت و لحن غیر رسمی راوی در بیان خاطراتش است. خلبان شیر آقایی در طول دوران هشت سال دفاع‌مقدس حدود ۳ هزار ساعت پرواز داشت و در این زمان هواپیمایش دچار حادثه خاصی نشد. تاکنون کمتر آثاری مشابه کتاب «پرواز روی خاک» نوشته شده‌اند. راضی کردن این خلبان کار زیاد سختی نبود. شیرآقایی در این کتاب با بیان رشادت‌ها و دلیری‌های دیگر خلبانان همرزمش، تصویری جالب و عینی از موقعیت خلبانان در پایگاه ششم شکاری بوشهر در سال‌های قبل و بعد از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ارایه می‌دهد؛ تصویری که تا اندازه بسیار زیادی نو و تازه است. اسم کتاب دولایه دارد. خاک نشان از وطن است و دوم به روایت خاطره‌ای از شیر آقایی باز می‌گردد که در نزدیکی سوسنگرد برای آن که در رادار دشمن دیده نشود در ارتفاع کمتر از ۲ متر و تقریبا روی خاک پرواز کرده است.
از کتاب:کودتای نوژه اگرچه خوشبختانه موفق نشد و در نطفه خفه شد، اما ضربه معنوی و حیثیتی بدی بر خلبان‌ها و نیروی هوایی وارد کرد. برای خلبانانی مثل من که روحشان هم از کودتا بی‌خبر بود، نوعی سرشکستگی بود. نیروی هوایی اولین نیرویی بود که در روز ۱۹ بهمن ماه ۱۳۵۷ به امام خمینی و انقلاب پیوست و مورد کینه دشمنان انقلاب بود. به عقیده من با کودتای نوژه آمریکا از نیروی هوایی ایران انتقام گرفت.
