دل فرزندی مانده در گرو نگاهی پدرانه
به گزارش نوید شاهد، داود حسین زاده فرزند شهید "گلاب علی حسین زاده" به مناسبت سالگرد شهادت پدر بزرگوارش که در ۱۱ فروردین ماه ۱۳۶۵ به شهادت نائل آمده، یادداشتی نوشته که در ادامه آن را می خوانید.
بنام حضرت پدر و به یاد ستون و پاسدار زندگی ام
پدر جان! هر سال بهار که از راه می رسد یاد تو بار دیگر تازه تر از همیشه در دلم جوانه می زند. بهار و نوروز برای من از نو شدن روزهایی است که تو دل از دنیا و همه تعلقات پاگیرش بریدی و مثل پرنده ای که مجال پریدن یافته باشد به سوی معبودت پرواز کردی، عاشقانه و سبک بال...
دوستان شهید و همرزمانت می گویند روزهای آخر از رفتار و حرف هایت بوی شهادت به مشام می رسید. چه خوشبخت و سعادتمند بودی و البته چقدر دلتنگ خانواده و نگران آرمانهایت...که در آخرین نامه ات چقدر کوتاه و پر محتوا برایمان نوشته بودی و گفتی: "مبادا علم من بر زمین بماند!"
چه مسئولیت سنگینی و چه وصیت سختی برایمان به جا گذاشتی. اگر در آن دوره ای که خیلی هم دور نیست میدان مبارزه، عرصه سنگر و گلوله و خمپاره بود، امروز دشمن زمین جنگ را به وادی تولید، اقتصاد و فرهنگ کشانده است. امروز ولی و مولای ما امر به جهاد اقتصادی و حضوری موثر در جبهه مجازی داده و بی شک پاسخ ما به خون ریخته شده شما ایجاد رونق تولید در صنعت و ایجاد بستری مطمئن برای آگاه سازی مردم کشور از هجمه های جدید دشمنان است.
بابای خوبم! خیلی دلتنگ شما هستم و بهار برای ما فرصت دوباره ای برای تجدید پیمان با پدری چون شماست که جان خود را فدای دین و میهن کرد و افتخار شهید زادگی را به ما داد.
می دانم هنوز از بلندی های بازی دراز نگاهم می کنی و من همچنان دل در گرو نگاه گرم پدرانه ای دارم که مراقب پسرش است.
شهادتت مبارک بهترین پدر دنیا...
فرزندت داود
یازدهم فروردین ماه ۱۴۰۰
