شیرینی شهادت با لذت زودگذر دنیا قابل مقایسه نیست
به گزارش نوید شاهد، شهید «اسم‌علی صادقی» فرزند احمدعلی، 2 مهرماه 1344 در قزوین دیده به جهان گشود. این شهید والامقام، 18 اردیبهشت‌ماه 1365 در منطقه فاو به فیض شهادت نائل آمد. در ادامه بخشی از وصیت‌نامه شهید صادقی را می‌خوانید.
بسم الله الرحمن الرحيم
بنابر وظيفه شرعی و كسب رضای خدا، متن زيرا را با ايمان و اعتقاد كامل به آن به عنوان وصيت‌نامه می‌نويسم:
الذين آمنوا و خاجروا و جاهدوا فی سبيل‌الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله و اولئک هم الفايزون.(ايه 20، سوره توبه)
با عرض سلام خدمت يگانه منجی عالم بشريت بر پا كننده حكومت جهانی اسلام، حضرت ولی عصر امام زمان(عج) و با درود بر نايب برحقش، اميد مستضعفان جهان، حضرت آيت‌الله العظمی امام خمينی روحی و ارواحنا فدا. و با درود و سلام بر شهيدان پوينده راه حسين(ع) كه فرياد «هل من ناصرا ينصرنی» حسين زمان را لبيک گفتند و از خود گذشتند و به خدا رسيدن. شهيدان رفتند و به معشوقشان رسيدند؛ ولكن راه و هدفشان باقيست و پوينده می‌طلبند.
كجايند فريادكنندگان «يا ليتنی كنت معكم فافوزا معكم» كيانند عاشقانه حسين(ع) كه روز آزمايش فرا رسيد. امروز خمينی كبير(ره) برای نصرت دين خدا بر كفر جهانی ياری می‌طلبد. مرگ حق است، پس چه بهتر كه آن را چون حسين(ع) خود انتخاب كنيم و به سعادت ابدی برسيم.
اي پدرم و مادر عزيزم بر شما درود و سلام باد كه براي من زحمات گرانقدر كشيديد و در اين راه مرا ياري داديد و از اينكه نتوانستم آن‌طور كه بايد و شايد بود حق فرزندی را به جا آورم مرا ببخشيد، و از اينكه خداوند سبحان اين منت را بر من گذاشت سر سجده نهيد، كه فرزندی بزرگ كرديد كه افتخار معامله با خدا را داشت كه شيرينی شهادت در راه خدا با اين لذت مادی و زودگذر دنيای مالی قابل مقايسه نيست.
از برادران بزرگ خود می‌خواهم که خدمتگذار اسلام و مسلمين باشند و از برادران خود حلاليت می‌‌طلبم.
پدر عزيزم، مادر مهربانم و برادران عزيزم حسن و حسين! مرا ببخشيد و كمک به جبهه‌ها يادتان نرود چونكه دنیا ارزشي ندارد. از شما خانواده محترم خويشتن می‌خواهم در عزای من ناراحتی زيادی نكنيد.
جنازه‌ام را در بهشت زهرا(س) دفن كنيد. والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته.
خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدی خمينی را نگهدار.
