خواهرم سیاهی چادرت از خون سرخ من کوبنده‌تر است
به گزارش نوید شاهد، شهید «سهیل آزموده» فرزند «یوسف»، 2 فروردین ماه 1345 در تالش دیده به جهان گشود. این شهید والامقام در 11 خردادماه 1361 در عملیات بیت‌المقدس به فیض شهادت نائل آمد. در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید آزموده را می‌خوانیم.
و لا تحسبن الذين قتلوا فی سبيل الله امواتا، بل احياء عند ربهم يرزقون.
هم اكنون در حدود نزديک به 20 ماه از جنگ ايران وعراق می‌گذرد و ارتش مزدور بعثی عراق به سركردگی صدام خائن، همچنان به جنايت خود در غرب و جنوب كشور ادامه می‌دهد و بر سر پدران، مادران و كودكان بی‌گناه بمب می‌ريزند و عده كثيری از هم وطنان‌مان را آواره كرده‌اند، ديگر كاسه صبرم لبريز شده، به اتفاق برادران بسيج روانه جبهه حق عليه باطل می‌شوم. تا كی صبر و تحمل كنم و شاهد جنايات مزدوران شرق و غرب باشم. می‌روم تا به ندای «هل من ناصر ينصرنی» امام شهيدم حسين(ع) پاسخ مثبت دهم و بگويم: آری من تو را ياری می‌كنم، آری من می‌خواهم حرفم را به عمل برسانم. می‌رويم تا به فرموده امام يا بكشيم يا كشته شويم؛ چون در هر دو حالت پيروز هستيم.
و اما ای پدر و مادر گرامی‌ام! شما منتظر آمدن من نباشيد چون من منتظر شهادت هستم...مبادا كه بر مرگ من بگرييد؛ چون گريه شما باعث خوشحالی دشمنان انقلابمان می‌شود، پس خندان و خوشحال باشيد كه از خوشحالی شما دشمن وحشت زده خواهد شد.
اميدوارم كه خداوند متعال مرا در صف شهدا قرار بدهد.
اما تو ای برادرم! سلاح بر زمين افتاده‌ام را برگير و بر سينه‌ات بفشار كه تنها يادگار من است و بايد گلوله‌هايش را بر قلب دشمنان اسلام فرود آوری و جای خالی را در سنگر پر كنی. امروز برادرم، اسلام به خون من و تو نياز دارد.
و شما ای خواهرم بدان كه سياهی چادرتان از خون سرخ من كوبنده تر است، سر بلند باشيد كه لااقل يک نفر از اين خانواده شهيد شد.
اميدوارم كه تمام اهل خانواده‌ام مرا حلال نمايند و از مرگ من ناراحت نباشند؛ چون اگر گريه كنيد روح من در عذاب است. آخرين حرف من اين است كه ای پدر و مادر و خواهر و برادرم، تا آخرين قطره خون خود از اسلام و قران و ولايت فقيه دفاع كنند و ان‌شاءالله پيروزی از آن جنودالله است.
خدايا تو را به حق خون تمام شهدا قسم می‌دهم رهبر انقلابمان را تا انقلاب حضرت مهدی(عج) و در پناه امام زمان حفظ بفرما. «الهی آمين»
والسلام، برادر شهيدتان آزموده
61/1/27 ، پنجشنبه 5 و 12 دقیقه عصر
«دلم می‌خواهد گل سرخی باشم كه در ميان گل سرخ كربلا باشم»
