اگر عراقی‌ها مرتضی را می‌شناختند دیگر آنجا نمی‌ماندند!
نوید شاهد ایلام، شهید مرتضی ساده میری سال 1340 در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود . تحصیلات خود را تا پایان مقطع راهنمایی در شهر ایلام به پایان رساند و در اوایل تشکیل جهاد سازندگی به این ارگان انقلابی پیوست. خود او می گوید: «سپس بنا به علاقه وافرم به عضویت رسمی سبزپوشان پاسدار تیپ 114 امیرالمؤمنین (ع) که بعدها به لشکر 11 تبدیل شد در آمدم و خدمتم را از گردان 503 شهید بهشتی به عنوان مسئول دسته آغاز کردم.»
مرتضی در بین بچه های لشکر به "هلتی" معروف بود. زیرا او 8 سال دفاع مقدس را در هلت ها گذراند. هلت در لهجه ایلامی به تپه ماهورهای رملی بی آب و علف می گویند که شرایط زندگی در آنجا سخت است.
شهید مرتضی با لهجه ای که داشت (شوهانی) تبسم را از لبان رزمنده ها قطع نمی کرد. محفل دور و برش همیشه پر بود. سنگر مرتضی شلوغ ترین سنگر بود.
در شب عملیات آنقدر روحیه بچه ها را تقویت می کرد که مرگ شیرین تر از عسل می شد. او به تک تک عملیات ها عشق می ورزید ، در عملیات های والفجر5 ، والفجر9، والفجر10، کربلای 1، کربلای 4 ، کربلای 10 ، نصر 4 ، نصر8 سمت فرماندهی گروهان و ستاد گردان را بر عهده داشت و بارها مجروح شد.
بعد از جنگ او در فراغ شهدا خیلی بی تابی می کرد. این مرتضای بعد از جنگ خیلی با آن مرتضای زمان جنگ فرق داشت ، چنانکه روزی روی چادرش این شعر را نوشته بود:
در سنگر حق ، شیر شکاران همه رفتند
یاران هلت چون عطر بهاران همه رفتند
چون بوی گل ، آن پاک عیاران همه رفتند
هلتی با که نشینی که یاران همه رفتند
آه و افسوس مرتضی در فراق دوستان سفر کرده لحظه ای قطع نمی شد و از این که از این قافله جا مانده بود احساس شرمساری می کرد. اما خدا هم نمی خواست دل مرتضی شکسته شود تا اینکه دعای او مورد اجابت قرار گرفت و بیست و پنجم اسفندماه 1369 در دامنه های قلاویزان در عملياتی كه در خاك عراق صورت می‌گيرد (عملیات معارضین) صدای گرفته ای در بیسیم ها پیچید : مرتضی پرپر شد، سکوت عجیبی حاکم شد اما مرتضی عروس زیبای شهادت را در آغوش گرفت و خود را به قافله امام شهدا رساند. مزار شهید در جوار امامزاده علی صالح(ع) قرار دارد.
