چشمانی که نجابتش خبر از شهادت می‌داد

به گزارش نوید شاهد، شهيد «جواد حسينقليان» فرزند «علی»، یکم بهمن‌ماه 1347 در تهران متولد شد. در دوران كودكی پسر مظلوم و نجيبی بود، هركه با او برخورد می‌كرد به او علاقه‌مند می‌شد؛ چون نجابت خاصی در چشمانش بود.

شهید پس از گذراندن دوران كودكی، به مدرسه رفت و تحصيل را شروع كرد. جذبه خاصی داشت و همه کوچکترها از او حساب می‌بردند.به خانواده و بویژه خواهرانش اهمیت زیادی می‌داد. بسیار نجیب بود و قتی قرآن می‌خواند گریه می‌کرد.

سال‌های آغاز پیروزی جمهوری اسلامی در راهپیمایی و تظاهرات شرکت می‌کرد.

شهید حسینقلیان دوران تحصیل را با موفقیت پشت سر می‌گذاشت که جنگ تحمیلی رژیم بعث علیه کشور عزیزمان آغاز شد. با ابنکه درتحصیل بسیار موفق بود، تصميم گرفت برای دفاع از میهن به جبهه برود. وقتی امام(ره) اعلام كردند همه به جبهه بروند و دفاع از ميهن وظيفه همه است، از پدر و مادر رضايت گرفت و با دعای خیرشان به جبهه‌های غرب اعزام شد. چند بار برای پدر و مادر نامه نوشت و آن‌ها را از احوال خود باخبر كرد. تا اين كه این شهید والامقام پس از رشادت‌های بسیار، 14 مرداد ماه 1365 بر اثر بمباران هوايی به فیض شهادت نائل آمد.

«روحش شاد و راهش پررهرو باد.»