دنبال شهادت رفتن از مرودشت تا کرخه نور

به گزارش نوید شاهد، شهید«جانمیرزا فرهادی‌پور» فرزند«آقامیرزا»، 12 خرداد‌ماه 1338 در مرودشت در خانواه‌ای با زندگي ساده و بی‌آلايش روستايی و با ايمان، دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در روستا سپری کرد و همین زندگی از او انسانی تمام عيار ساخت. پس از چند سال پدر شهید صلاح را در اين می‌بيند که از روستا به شهر مهاجرت کنند. با رفتن به شهر، تصميم می‌گيرد که کار کند تا بتواند با مختصر درآمدش کمکی به خانواده کند. با رسیدن به سن نوجوانی، رژيم پهلوی همچنان مقاوم حرکت می‌کرد. گرچه انقلابيون تحولاتی داشتند اما هنوز مردم آگاه نبودند، تا اینکه آرام آرام به سوی تکامل می‌رفتند و انقلاب اسلامی پی ريزی شد. در آن دوران شهید به سن سربازی رسیده بود، اما خداوندی که او را آفريد می‌دانست که بايد چه زمانی سر پاکش را هديه کند. شهید فرهادی‌پور زير بار سربازی ظالم و مظلوم نمی‌رود تا اینکه انقلاب به خواست خدا  و حرکت مردم به اوج رسيد. سال 1357 با تظاهرات خيابانی چند هزار نفری او نیز احساس مسئوليت می‌کند و به سيل تظاهرات کنندگان می‌پيوندند. با پيروزی انقلاب اسلامی و در هم شکسته شدن رژيم 2500 ساله شاهنشاه، شهید خوشحال از اين که هنوز به سربازی نرفته و می‌تواند با اين راه دِين به گردنش است ادا کند، با آغاز جنگ تحمیلی علیه ايران بنا بر همچون يک مسلمان واقعی، با عشق به انقلاب و ميهن پس از مراسم نامزدی پس از ثبت نام به سربازی رفت و پس از چند ماه آموزشی به انديمشک و از آنجا به جبهه کرخه نور اعزام شد. در طول خدمت فقط دو یا سه بار به مرخصی آمد، وقتی به عکس امام(ره) نگاه می‌کرد و با خود می‌گفت: اماما! تو چه کرده‌ای که با اين مشت خالی.

این شهید والامقام پس از رشادت‌های بسیار در سوم مهرماه 1360 در منطقه عملیاتی کرخه نور بر اثر اصابت ترکش به فیض شهادت نائل آمد.

«روحش شاد و راهش پررهرو باد.»