حسین در پنجوین به آرزوی دیرینه‌اش رسید
به گزارش نوید شاهد، شهید «حسين دلجو» فرزند «علی اصغر»، 2 مرداد‌ماه 1345 در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود.
دوران نوجوانی شهید
پس از گذراندن دوران کودکی و رسیدن به دوران نوجوانی شهید فعالیت‌های انقلابی نیز بیشتر شد. ايشان حدود 13 ساله بود و در راهپیمایی، تظاهرات و مساجد حضور داشت.
پس از پیروزی انقلاب فعاليتش در پايگاه بسیج مسجد بیشتر شد. با دوستانش در دعای کمیل و نماز جمعه حضوری مستمر داشت و این دو فريضه تا قبل از شهادتش ترك نشد. همچنین نماز را به جماعت می‌خواند و ارادت خاصی نسبت به امام حسين(ع) و زنده نگه داشتن نهضت ايشان با رهبری امام خميني(ره) داشت.
اعزام به جبهه
شهید حسین دلجو سال 1361 برای دفاع از میهن اسلامی عازم جبهه اندیمشک شد، پس از مدتی که به مرخصی آمده بود خود را با خانه و محله غریبه می‌دانست و عزم بازگشت به جبهه‌های کربلای ایران کرد.
آخرین اعزام
آخرین اعزامش در سال 1362 بود که تا مدتی خانواده از او خبر نداشتند و پس از چند ماه بالاخره نامه‌ای از حسین به دستشان رسید. اين‌بار نامه‌اش بوی ديگری داشت. نامه او وصیت‌نامه‌ای بود که در قسمتی از آن نوشته بود: از شهادت من اندوهگين نشويد، بدانيد كه شهدا گريه كُن نمي‌خواهند بلكه آنها به رهرو احتياج دارند. مرا حلال كنيد و دعاي بعد از نماز يادتان نرود.
شهادت در پنجوین
بعد از دريافت آخرين نامه‌اش 12 آبان‌ماه 1362 در سن 17 سالگی پس از رشادت‌های بسیار، در منطقه پنجوین به آرزوی دیرینه‌اش رسید و به فیض شهادت نائل آمد.
«روحش شاد و راهش پررهرو باد.»
