شهید عزاداری نمی‌خواهد، پیرو می‌خواهد!
به گزارش نوید شاهد، شهید «محمد رضا مشهدی» فرزند «مسلم»، 19 آبان 1342 دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 19 دی 1360 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید مشهدی را می‌خوانیم.
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ
و بعضى از مردان هستند كه از جان خود در راه رضاى خدا در گذارند و خدا دوستار چنين بندگانى است
بــا خون شهيد بيعت تازه كنم در ره حق طلبى جهان پر آوازه كنم
ما نيز به مصداق اين سوره شريفه با خداى خود ميثاق بستيم كه تا آخرين قطره خون خود از اسلام و قرآن دفاع كنيم.
امام را تنها نگذارید!
برادران و خواهران! هميشه بــا امــام بــاشید، اگر چه براى يک لحظه شده امام را تنها نگذاريد. اگر تمام مردم دنيا يك طرف صف كشيدند و روحانيت هم يك طرف صف كشيدند، شما آن طرف صف بكشيد كه روحانيت است. آرى! روحانيون بودند كه ما را از زير استبداد بيرون آوردند.
برادر و خواهر ايرانيم! در مقابل هر حسينى يک يزيدى می‌ايستد و زمان ما در مقابل هر زورگو و استبدادى، دنيایى می‌ايستد و مقاومت می‌كند.
اى امام! از ما راضی باش كه برای احياء دين و دفاع از حسين زمان، تمامى اعضاء و جانمان را هديه می‌دهيم تا اسلام و قوانين حيات‌بخش آن در سراسر جهان گسترش يابد. با آگاهی به اين جهاد و جنگ بين اسلام و كفر، به سوى خدا، به سوى شهادت، به سوى سعادت ابدى.
می‌دانم که شهید می‌شوم
الان كه اين وصيت‌نامه را می‌نويسم تا چند لحظه ديگر حمله شروع میشود و می‌دانم كه شهيد می‌شوم، اما به دشمنان اسلام بگویيد شما كه براى رسيدن به اهداف باطل خود از هر دروغ و افترا رو گردان نيستيد، رويتان سياه باد، شمایی كه به جای عزت و سرافرازى، ذلت و بدبختى را انتخاب كرديد. هر يك از ما كه در جبهه شهيد می‌شويم، در ملت ايران شور بيشتری به وجود می‌آيد.
شهید پیرو می‌خواهد
سلام مرا به پاسداران و بسيجيان مؤمن برسانيد و براى آنها كه شب و روز براى اسلام خدمت می‌كنند آرزوى شهادت مى‌كنم. همكلاسی‌های عزيز و فاميل‌های گرامی اگر مرا شهيد بدانيد پس لزومی ندارد برای من عزاداری و گريه كنيد، چون شهيد عزاداری نمی‌خواهد بلكه پيرو می‌خواهد كه بعد از او رسالت حكومت الله را به دست كشاند و حسين‌وار با يزيديان بجنگد و مردانه شهيد شود.
مادر عزیزم! از تو تقاضا دارم در سوگ من اگرچه بسی برايت مشكل است صبر نمایی و چون هميشه كه مردانه می‌خروشيدی، اين‌بار بر مرگم صبور باشى.
خون پیکرم روشهنی راهتان باشد
پدر و مادر عزيزم، خواهران خوب و برادران باغيرت! از خداوند متعال براى شما صبر مسئلت می‌نمايم و اميدوارم كه قطرات خون پيكرم روشنی راهتان گردد.
والسلام
محمدرضا مشهدى
1360/9/29
