فرزند ارشد شهید مدافع سلامت دکتر «فرهاد سرحدی» در گفت‌وگو با نوید شاهد
«علیرضا سرحدی» می‌گوید: کرونا پدرم را خانه‌نشین نکرد بلکه انگیزه‌اش را در مسیری که قدم در آن گذاشته بود بیشتر کرد. پدرم همیشه آماده‌ شهادت بود و در این راه از هیچ چیز نمی‌ترسید. حتی شنیده‌ام دوران جنگ آرزوی حضور در جبهه را داشت.

نوید شاهد: شهید مدافع سلامت دکتر «فرهاد سرحدی» متخصص جراحی عمومی، فرزند شهید ترور«علی سرحدی» از شهدای شهرستان سقز کردستان است. همزمان با سالروز شهادت این شهید والامقام، خبرنگار نوید شاهد با «علیرضا سرحدی» فرزند ارشد شهید «علی سرحدی» گفت وگو کرد.

علیرضا سرحدی فرزند شهید فرهاد سرحدی در ابتدا صحبت‌هایش پدرش را معرفی کرد و گفت: پدرم متولد سال ۱۳۴۸ بود و تحصیلاتش را در دانشگاه پزشکی شیراز گذرانده بود. متخصصی مجرب در زمینه جراحی لاپراسکوپی بود و تخصص ویژه‌ای در این زمینه داشت. او در بیمارستان‌های ایرانشهر تهران و اسلامشهر به درمان بیماران می‌پرداخت و بیماران کرونایی را عمل می‌کرد. پدرم پس از عمل جراحی یک بیمار کرونایی به این ویروس منحوس مبتلا شد و پس از یک هفته بیماری به دیار باقی شتافت.

پدرم همیشه آماده‌ی شهادت بود

ویژگی‌های اخلاقی دکتر «فرهاد سرحدی»

فرزند ارشد شهید فرهاد سرحدی درباره ویژگی‌های اخلاقی پدرش اظهار کرد: پدرم انسانی مهربان و در عین حال دلسور بود آنقدر دلسوز که برای بیماران خود هیچ چیزکم نمی‌گذاشت. خوبی‌های او با هیچ چیز و هیچ کس برایم قابل مقایسه نبود. در درس خواندن، کمالات انسانی و بخشش الگو و مورد توجه همه بود. به درس فرزندانش بسیار حساس بود و همیشه برای پیشرفت و موفقیت ما هرکاری که در توانش بود انجام می‌داد. پدرم انسانی موفق و پرتلاش بود که در درس و کار زبانزد تمام دوستان و آشنایان بود. حالا که 30 سال از زمان تحصیلش می‌گذرد، هنوز دوستان و هم‌کلاسی‌هایش از او یاد می‌کنند و تعریف‌های دیگران باعث می‌شود ما هم بیشتر به شخصیت برجسته پدرم پی ببریم. کرونا او را خانه‌نشین نکرد بلکه انگیزه‌اش را در مسیری که قدم در آن گذاشته بود بیشتر کرد. پدرم همیشه آماده‌ شهادت بود و در این راه از هیچ چیز نمی‌ترسید.

وی افزود: از تعهد کاری پدرم هر چه بگویم کم گفته‌ام، از این نظر همیشه مورد توجه همکاران و بیماران بود. با توجه به خصوصیات اخلاقی و منشی که داشت، با وجود شیوع کرونا از درمان بیماران سرباز نمی‌زد. خیلی از همکاران او بوده‌اند که درمان بیماران کرونایی را نمی‌پذیرفتند اما پدر من می‌گفت ما احتیاط لازم را انجام می‌دهیم اما نوع بیماری که تقصیر این افراد نیست و نیاز به رسیدگی و جراحی دارند؛ به همین دلیل بیماران کرونایی را هم جراحی می‌کرد و در زمینه پذیرش آنان سخت‌گیری نمی‌کرد. وقتی جراحی بیماران کرونایی به او پیشنهاد می‌شد، بدون تردید قبول می‌کرد و می‌گفت کارشان را انجام می‌دهم. در نهایت هم حین جراحی یکی از بیماران کرونایی به این ویروس مبتلا شد و بر اثر آن به شهادت رسید.

پدرم همیشه آماده‌ی شهادت بود

ما فرزندان شهید هستیم

علیرضا سرحدی با اشاره به رسم شهادت در خانواده‌اش توضیح داد: ما فرزندان شهید هستیم. پدربزرگ من شهید ترور بود. از اطرافیانم شنیده‌ام که پدرم علاقه داشت که در جبهه شرکت کند اما چون آن زمان سنش کم بود، به او اجازه نداده بودند تا در کنار پدرش به جبهه اعزام شود. پدربزرگ من هم دبیری بود که 40 سال پیش در یک ترور به شهادت رسید. حالا بعد از 40 سال با شرایط کرونایی که در جامعه به وجود آمد، پدر من به آرزوی قلبی خود که جنگ برای دفاع از اسلام و مسلمین بود رسید. این پدر من و امثال پدران ما بودند که مقابل این جنگ ایستادگی کردن و برای دفاع از هم نوعان خود از هیچ تلاشی دریغ نکردند. کاش امروز پدرم زنده بود!

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده