بردباری شما باعث افسرگی دشمنان اسلام است
نوید شاهد: شهید «علی میرزاخانی» فرزند «رحمتاله»، 17 شهریور 1347 در قزوین دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 28 تیر ماه 1367 به فیض شهادت نائل آمد. بخشهایی از وصیتنامه شهید را به بهانه سالگردش میخوانیم.
بسم الله الرحمن الرحيم
«ما همگى از او هستيم و به سوى او خواهيم شتافت»
اينجانب علی ميرزاخانی جهت ستيز با دشمنان اسلام به جبهه جنگ اعزام میشوم و اين وصيتنامه را به رشته تحرير در آوردهام كه اگر شربت شيرين شهادت نصيب من شد، اين نوشته به عنوان مرهمى در غياب من، موجب تسكين قلبهای افسرده پدر و مادرم باشد.
پدر عزيزم كه با زحمات زياد و دست پينه بسته خودتان روزی مرا تهيه كردهاید و مادر پيرم نيز که از زمان شيرخوارگى تا امروز كه يك جوان رشيد و سالم تحويل جامعه نمودهايد، به خصوص در دوران انقلاب اسلامی كه برای ما بسی جای افتخار است كه در چنين زمانی قدم به عرصه وجود نهادهايم، ندای رهبر عظيمالشان انقلاب را لبيک گفته تا از مرز ميهن اسلامی پاسداری نمايم.
اكنون كه آتش جنگ تحميلی از سوی ابرقدرتان دامن ايران را فرا گرفته در مرز عراق و ايران پاسداری كردن بر من لازم و واجب است.
پدر مهربان و مادر شيرينتر از جان كه با نوشانيدن شيره جان خود مرا از هلاكت گرسنگی نجات دادهای، چگونه سزاوار است من و ديگر جوانان در منزل بمانيم و زن و بچه و سالمندان، مرزنشينان كشورمان مورد تاخت و تاز و تجاوز بيگانگان قرار گيرند.
هرگز به خودتان ناراحتی راه ندهيد. پشتيبان من صبر و شكيبايی شما است كه در مقابل گلولههای داغ و يورش دشمنان مقاوم میسازد تا خاموش شدن آتش جنگ و راندن بيگانگان از ميهن اسلامی و بازگرداندن آرامش به ستمديدگان از جنگ، سلاح خود را به زمين نگذارم.
در پايان خواهشم از شما اين است اگر روزی خبر شهادتم به شما رسيد، علاوه بر اينكه ناراحت نشويد بلكه بسيار خرسند و شاد نيز باشيد؛ چون فرزند شما در كربلای ايران به شهادت رسيده است.
همه بايد جام تلخ مرگ را بنوشيم ولی آن مرگ چگونه و كجا باشد. آيا در بستر (تنآسايی) و يا در مقابل دشمن باشد؟
سفارش بنده آن است كه صبر كنيد و اجر ببريد. بردبارى شما موجب آرامش من خواهد بود و مقاوم بودن شما باعث خوشحالی آقا امام زمان(عجالله)، خرسندی رهبر كبير انقلاب، شادی مردمِ خداجوی ميهن و موجب افسردگی دشمنان اسلام خواهد بود.
شما را به خدا میسپارم.