زینبوار زندگی و زینبوار مبارزه کنید
نوید شاهد: شهید «حسن مقیمی» فرزند «محمد»، یکم مهرماه 1345 در شهر قم دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 3 دیماه 1365 در عملیات کربلای 4 به فیض شهادت نائل آمد. بخشهایی از وصیتنامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش میخوانیم.
به نام آن که مرا آفريد و رزق و روزی بخشيد تا بتوانم در اين دنيای فانی چند صباحی زنده باشم. به نام آن كه مرا وظيفه بخشيد كه در راه او نبرد كنم تا دشمنان دين او را از بين ببرم. با درود به رهبر كبير انقلاب اسلامی ايران، نائب بر حق امام زمان(عج) و درود و سلام به روان پاك شهدا. سلام به پدر، مادر، برادران و خواهرانم.
پدرم! اكنون در اين سن جوانی كه راهیِ جبهههای جنگ میشوم از تو میخواهم در درجه اول مرا حلال كنی و اگر خداوند شهادت را نصيبم كرد، برايم گريه نكنی و ناراحت نباشی چون ناراحتی تو شادیِ دلِ دشمن داخلی و خارجی میشود، فقط خواسته من اين است كه امام را تنها نگذاريد و پشتيبان اين انقلاب باشيد.
مادرم! میدانم كه پس از رفتن من از منزل، دوریِ من و خالی بودن جای من مرا فراموش نمیكنى ولی بايد در هر حال اين راه را طی كرد. زندگی يعنی جهاد و بس. هيچگاه ناراحت مباش، اگر خداوند مقام شهادت را نصيبم نمود برايم هيچگاه گريه مكن چون گريه تو باعث شادی دل دشمن توست و از تو میخواهم كه مرا حلال كنی.
خواهرم! اگر نتوانستم در اين چندين ساله برای شما برادری خوب باشم بايد مرا ببخشيد و اگر از سفری كه رفتم برنگشتم، ناراحت مباش و انشاءالله خداوند به شما صبر و استقامت عنايت كند. خواهرانم! حجاب خودتان را حفظ كنيد چون حجاب شما كوبندهتر از خون سرخ من است. زينبوار زندگی كنيد و زينبوار مبارزه كنيد.
به همه بچه محلهها و اقوام میگويم كه خودسازی را فراموش نكنند و امام امت را تنها نگذارند. اين راهی را كه من میروم، راهی است كه عاقبت هم بايد برويم پس مرگ در موقعی پيش آيد كه در راه خدا و برای رضای خدا باشد.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»