ابراهیمی که قربانیِ راه حسین(ع) شد

نوید شاهد: بار دیگر خون سرخی از تبار هابیلیان برای برپا نگهداشتن مکتب حیات‌بخش اسلام بر زمین جاری و رسواگر سبوعیت دشمنان خدا و خلق خدا شد تا حقانیت مکتبش را به جهانیان اعلام کنند.

سخن از کسی است که هستی خود را در کوه‌های سفیدپوش و برف گرفته مهاباد تقدیم معشوق خود کرد و چون کوهی استوار در برابر مزدوران ایستاد و جان خود را در طبق اخلاص گذاشت.

شهید «محمدابراهیم نبوی اسفنجانی» فرزند «محمد حسین»، 20 فروردین 1337 در روستای اسفنجان واقع در 25 کیلومتری تبریز در خانواده‌ای روحانی و متدین چشم به جهان گشود. از سن کم مقید به انجام فرایض دینی بود. هرچه بزرگتر می‌شد کوشا و جدی‌تر و ایمانش به خدا قوی‌تر می‌شد. شناختی آگاهانه داشت و هیچ چیز را کورکورانه و ناآگاهانه نمی‌پذیرفت بلکه تحقیق و پس از تشخیص حق را قبول می‌کرد. به خدا ایمان داشت، ایمانی محکم و استوار و به راستی خوب می‌دانست که همه از خدا هستند و به سویش بازمی‌گردند.

شهید نبوی تا جایی که می‌توانست به قوانین و احکام دین جامع عمل می‌پوشاند و هر فرصتی را برای امر به معروف و نهی از منکر غنیمت می‌شمرد. صحبت و کارهایش را با نام خدا شروع می‌کرد و پیش از هر صحبتی ثنای خالق قادر و رحمان را به جای می‌آورد.

خالص بودن و جدیت از سیمایش پیدا بود و در گفتار خود صداقت داشت و همه را تهذیب نفس و آشنایی و عمل به احکام و اخلاقیات اسلامی دعوت می‌کرد. به امام و رهبر خود عشق می‌ورزید و گفته ایشان را به گوش جان می‌شنید و عمل می‌کرد.

این شهید دوران دفاع مقدس در دوران انقلاب همراه با مردم شجاع ایران در راهپیمایی و تظاهرات علیه رژیم منحوس شاهنشاهی حضوری فعال داشت و به فرمان امام(ره) از خدمت سربازی بیرون آمد. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران به فرمان امام(ره) دوباره به سربازی برگشت و در پادگان مشهد فعالیت‌های چشمگیری در پیشبرد اهداف انقلاب و اسلام داشت.

شهید محمدابراهیم نبوی عضو فعال پایگاه مقاومت مسجد امام حسن(ع) محله محمدآبادِ تبریز بود. از نهضت خون‌بار حسین(ع) پندها گرفته و درس‌ها آموخته بود و می‌گفت باید راه امام حسین(ع) را شناخت و باید فهمید حسین(ع) که بود و چه کرد و به چه هدفی قیام کرد؟

این شهید والامقام این درس‌ها را از سالار شهیدان حسین‌بن‌علی(ع) فرا گرفته بود و در ادامه راه کار حسینی با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه کشورمان برای دفاع از میهن اسلامی راهیِ جبهه‌های کربلای ایران شد و پس از رشادت‌های بسیار 13 دی‌ماه 1361 در منطقه عملیاتی مهاباد به فیض شهادت نائل آمد و به قافله شهیدان پیوست.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.