قلم او کم از تفنگ نبود
به گزارش نوید شاهد به نقل از خبرگزاری فارس، در همایش بزرگداشت سالروز شهادت مصطفی چمران که در تالار اندیشه حوزه هنری انقلاب اسلامی برگزار شد. احمد بابایی یکی از شاعران کشورمان شعری را که در وصف شهید چمران سروده بود، در این همایش قرائت کرد.
این شعر به شرح زیر است:
عقل من قد نمیدهد چه کنم
چه بگوید خیال الکن از او
اول قصه است و معترفم
نیستم لایق سرودن از او
.
دستی از دور در غزل دارم
شعرهایم به عجز، شاهد بود
آرزویم نوشتن از مردی،
عارفی نخبه و مجاهد بود
.
عارفی که چو تیغِ کج، رقصان
نخبهای که به عشق، مهمان است
آن مجاهد که نرمخوی و لطیف
مرد میدان ... شهید چمران است
.
آن که همصحبت است با گلها
آن که همریشه است با باران
آن که از سنگ، آینه سازد
آنکه جلوه دهد به عیّاران
.
آنکه علمش فریب جهل نشد
آنکه نامش سراب ننگ نبود
بیش از آهن به آه رو میکرد
قلم او کم از تفنگ نبود
.
گرم سیراب کردن چشمش
از عطش میسرود این دریا
سالک بیکرانهها یعنی
مالک نفس بود این دریا
.
بعد چل سال در عطش بودن
حال که فصل، فصل ترسالیست
حال که خصم پا به گِل مانده
چقدَر جای مصطفی خالیست
.
آن وزیری که پیشمرگ امام،
آن غیوری که حرز ایران است
آنکه بالاست پرچمش تا عرش
مرد میدان، شهید چمران است
.
گر به یک حال میگذشت زمان،
تیغ، وقت نبرد گم میشد
سیل خون گر چنین نمیجوشید
جای نامرد و مرد گم میشد
.
کربلا ابتدای قصهی ماست
این عطش، کوثر است و زایندهست
پرچم ما سری است بر نیزه
کاروان، در مسیر آینده است