نگرانم بود، نکند بی‌تابی کنم

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید «محمود محمدی فرد»، یادگار تقی(فوت۱۳۶۴) و گوهرتاج يكم تير ۱۳۴۹ در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. او دانش‌آموز دوم متوسطه بود. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. این شهید گرانقدر ششم مرداد ۱۳۶۷ در اسلام‌آبادغرب هنگام درگيری با نيروهای سازمان مجاهدين خلق (منافقين) بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. پيكر او را در بهشت‌زهرای زادگاهش به خاک سپردند.

گوهر تاج‌خیردوست مادر شهید «محمود محمدی‌ فرد» روایت می‌کند: محمود اهل نماز، روزه و خواندن قرآن بود. اوقاتش را سعی می‌کرد به کارهای مفید سپری کند. یادم می‌آید بار آخری که به مرخصی آمده بود، چند روز ماند، روز رفتن که فرا رسیده بود، شبش نمی‌دانم چه ندایی به او شده بود، مدام درون اتاقش راه می‌رفت تا اینکه صبح شد و وسایلش را جمع کردیم، لحظه خداحافظی فقط یک جمله به من گفت و رفت: مادر گریه نکنی...