روایتی تلخ از وداع با دکتر مریم حجاری و همسرش؛ وقتی خاطرات میان آوار خانه پرپر شد
به گزارش نوید شاهد گیلان، این عکس تنها یک هفته پیش ثبت شد؛ درست همان زمانی که شب، با انفجار خونین و حمله وحشیانه رژیم کودک‌کش صهیونیستی، همه نشانی‌های خانه و زندگی از میان رفت و فقط خاطرات باقی‌ماند برای بازماندگان.
عکس‌هایی که داخل حیاط خانه، با هر سوز باد می‌چرخیدند و نهایتاً میان آجرها و سنگ‌ها و خاک، آرام گرفتند. هیچ‌کس مثل ما نمی‌داند که دکتر چقدر همسرش، خانم دکتر مریم حجاری را دوست داشت و چطور این دو جان، با هم می‌زیستند و وفادارانه کنار یکدیگر بودند. محمد دکتر، هرگز سرنوشتی جز شهادت برای شما تصور نمی‌رفت؛ چه جایگاهی بالاتر و شایسته‌تر برای وجود ارزشمند شماها؟!
اینجا ما ماندیم و حسرت و دلتنگی؛ ما ماندیم با بهت و ناباوری، با چشمی به دنیایی بی‌رحم و سیاه. هنوز نیاز به نگاهتان داریم، هنوز صدایتان تلألویی امید است برایمان… تنهامان نگذارید، حتی حالا که رفتید!
خانم دکتر، فقط خودتان می‌دانید نوه‌هایتان چقدر دوستتان داشتند و هر صبح و عصر منتظر «مامان جون مریم» بودند تا مثل همیشه با لبخند وارد خانه شود…
شهیده وطن، دکتر مریم حجاری، بانوی دانشمند و دندان‌پزشک گیلانی، در جریان حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به تهران، در کنار همسرش، دکتر عبدالحمید مینوچهر، به فیض عظیم شهادت نائل آمد. او اصالتاً اهل رودبار و خواهر شهید دفاع مقدس، رضا حجاری بود؛ نمونه‌ای از زنان فداکار، دانشمند و مقاوم نسل خود که راه علم و ایثار را تا آخرین نفس ادامه داد و نامی ماندگار در تاریخ گیلان و ایران از خود باقی گذاشت.
