خاطرات برادر شهیدان جودکی از ایثار، مقاومت و عشق به وطن

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، سرهنگ بازنشسته و برادر دو شهید گرانقدر، علی جودکی و حسین جودکی، از خاطرات ارزشمند این دو شهید والامقام سخن می‌گویند. مادر بزرگوارشان، خانم مریم جودکی، نیز مادر دو شهید است که یاد و خاطره آن‌ها همیشه زنده و گرامی است. بیان خاطرات شهدا همواره دشوار است، چرا که زبان قاصر از وصف فداکاری‌ها و ایثارهای آن‌هاست، اما این شهدا، همانند شما، استمرار خط سیدالشهدا (ع) هستند و راهشان تا ابد جاودانه خواهد ماند.

شهید علی جودکی؛ نوجوانی باهوش و خلاق

برادر بزرگ‌تر، علی جودکی، که در بیست سالگی در بستان به شهادت رسید، فردی بسیار باهوش، مبتکر و خلاق بود. تخصص وی در رشته برق و عکاسی بود و حتی در منزل خود آتلیه‌ای داشت که به شکل خلاقانه‌ای فعالیت می‌کرد. وی پیش از شهادت خود، با نیتی قلبی، عکسی از خود گرفته بود که روی آن کلمه «شهید علی جودکی» را نوشته بود؛ انگار از شهادتش خبر داشت. علی پس از چند بار حضور در جبهه و بازگشت، نهایتاً در بستان به شهادت رسید. خانواده‌ای مذهبی و متعصب بودند که از کودکی با احکام و مسائل دینی آشنا شده بودند و پدرشان سخت‌کوشانه تلاش می‌کرد آن‌ها را در مسیر دین قرار دهد.

خاطراتی از روزهای تظاهرات و مبارزه

در دوران خفقان رژیم طاغوت، حسین جودکی که برادر کوچکتر بود، چند بار در جریان تظاهرات دستگیر شد. یک بار در تظاهراتی که خیابان‌ها شلوغ بود، وقتی پلیس محاصره‌شان کرد، حسین به داخل یک خانه پناه برد و موفق شد از دستگیری فرار کند. صاحب خانه آن زمان چشم‌پزشک و از ماموران شهربانی بود که بلافاصله با شهربانی تماس گرفت تا افراد داخل خانه را دستگیر کنند، اما حسین و همراهانش توانستند در فرصتی مناسب فرار کنند. این خاطرات از دوران سخت مبارزه و استقامت حکایت دارد.

عهد برادران برای حضور مستمر در جبهه

هر چهار برادر جودکی عهد کرده بودند که همیشه یکی از آن‌ها در جبهه حضور داشته باشد تا راه دفاع از وطن و ارزش‌ها خالی نماند. در سال‌هایی که جنگ ادامه داشت، وقتی یکی از برادران به جبهه می‌رفت، دیگری به خانه برمی‌گشت تا خانواده تنها نماند. این عهد و پایبندی خانواده به ارزش‌های انقلاب و دفاع مقدس، نشانه‌ای از روحیه والای آن‌ها بود.

شهادت علی و تأثر خانواده

خبر شهادت علی جودکی که بهمن ۱۳۶۰ در جبهه بستان رخ داد، ضربه سختی به خانواده وارد کرد. پدر و مادر به خصوص مادر بزرگوارشان که دچار غم عمیق بود، اما در عین حال صبر و استقامت داشتند و شهادت فرزندانشان را در راه خدا و امام حسین (ع) افتخاری بزرگ می‌دانستند. پدر نیز مردی کم‌حرف و ساکت بود که از مسیر درست حمایت می‌کرد و هرگز مانع حضور فرزندانش در جبهه نمی‌شد.

فعالیت‌های انقلابی و دستگیری حسین

حسین جودکی نیز در دوران قبل از انقلاب و اوایل جنگ بسیار فعال بود. وی در پخش اعلامیه‌ها و اطلاع‌رسانی درباره امام و انقلاب مشارکت داشت و به دلیل همین فعالیت‌ها توسط ساواک دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار گرفت. مادر خانواده سختی‌های این روزها را با چشم دیده بود و به رغم غم و نگرانی، همیشه پشتیبان و امیدبخش فرزندان خود بود.

زندگی ساده و مذهبی خانواده جودکی

خانواده جودکی در محله رودکی اراک زندگی می‌کردند؛ جایی که مسجد و امکانات زیادی نبود، اما آن‌ها با تلاش و ایمان در جلسات قرآن و مناسک دینی شرکت می‌کردند و زندگی‌شان بر پایه اعتقادات مذهبی و ساده بنا شده بود. این بستر، زمینه‌ساز تربیت فرزندانی شد که تا پای جان از آرمان‌هایشان دفاع کردند.