علی شاه حسینی

عبور از میدان مین مشکل نداشت. اما عبور از سیم خاردار بسختی انجام میشد. طوری بود که بعد از عبور ازش بایستی به حالت اولش برمیگشت. برای همین بود که زمان زیادی میبرد. به هر سختی بود از بین انبوه انواع مین و سیم خاردار گذشتیم. دو طرف تنگه یا شیار بیست سی متر از هم فاصله داشت.

سکوت سنگینی برمنطقه حکمفرما بود. 5 نفر بسختی تو اون دخمه کوچیک جامون شده بود. دیگه هوا روشن شده بود و روشنی روز وضعیت زمین منطقه رو برامون معلوم کرد. در فاصله ده متری ما سیم خاردار تک رشته ای و یک ردیف مین منور متراکم دیده میشد.

مهدی قراگزلو، علی خوش لفظ، هادی فضلی، کریم مطهری، عزیز امرالله، محسن جام بزرگ، محمد بابازاده، عمو اکبر، آقا مصیب، شهید جربان، حسینعلی مرادی، علی آقا و همه و همه با هرچی تو دستشون بود علی تابش رو می زدند با دسته کلنگ، شلنگ، و و و ولی علی تابش فقط می خندید.

خاطره ای که برای شما خواهم گفت، داستان یکی از عملیات های شناسایی در منطقه سومار در سال 1363 است که مسئولیت تیم ما با شهید گرانقدر علی آقا شاه حسینی و جانشینی شهید بزرگوار آقا مهدی قراگزلو و اعضای تیم آقا غلامحسین مالمیر و مرحوم محمد طاهری و بنده بود.