نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

شهید ابوالفضل شاه حسینی دهم آبان 1341 در روستاي فروان از توابع شهرستان گرمسار به دنيا آمد. پدرش ولي، دامدار بود و مادرش فضه نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. شهید خصوصیات اخلاقی مثبت زیادی داشت. وی به والدین و به تک تک اعضای خانواده و بستگان دور و نزدیک علاقه زیادی داشت. به رغم سن کم، همواره والدین خود را درارتباط با صله ارحام و دستگیری ازبستگان نزدیک سفارش می نمود. در این خصوص یکی ازسفارشات ایشان این بود که کارهای دنیوی تمامی ندارند و نباید بیش ازحدبه آن پرداخت. بلکه حتماً باید طوری برنامه ریزی کرد که علاوه برانجام کارهای روزانه، از بستگان هم دیدار کرد که آثاردنیوی واخروی فراوان دارد. شهید فردی پرتلاش بود و ازکارکردن لذت می برد و درکلیه امور منضبط بود. كشاورزي مي‌كرد. بارها ازحاصل تلاش ودست رنج خود برای مادربزرگ ، والدین، خواهر وبرادران خود، هدایایی تهیه و به آنان تقدیم می کرد. همان طورکه به والدین درزمینه صله ارحام تأکید و سفارش می کرد، به کمک معنوی و مادی اقوام بسیار مقید بود.

سال 1360درآزمون ورودی تربیت معلم قبول شد، اما او به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت و محل خدمت خود را نیزکردستان تعیین کرد که درآن زمان سراسرآشوب بود. سرانجام هشتم مهر 1361، در موچش بر اثر اصابت ترکش به گردن، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

شهید ابوالفضل شاه حسینی در بخشی از وصیت نامه خود خطاب به پدر و مادر بزرگوارش می نویسد: « پدر و مادر گرامي راهي كه من انتخاب كردم نه بر من تحميل شده و نه با زور بوده ، بلكه با شوق و ذوق بوده است و من افتخار مي كنم كه در راه خدا و اسلام جانم را از دست داده ام. پدر و مادر هيچ وقت در غم من گريه و زاري نكنيد بلكه افتخار كنيد كه فرزند حقير خود را در راه دين و اسلام و ميهن داديد .