نادر خود را مديون مردم مي دانست
چهارشنبه, ۰۸ مهر ۱۳۸۸ ساعت ۰۰:۰۰
همسر نادر ابراهيمي گفت: نادر رزمنده ها را دوست داشت و دلش براي آنها مي سوخت. نوشته هايش را براي انتخاب واژه و آهنگ كلمه ها، بارها و بارها با صداي بلند مي خواند و من مي شنيدم كه همراه خواندن گريه مي كند. نادر هرگز خودش را روشنفكر قلمداد نمي كند. او هميشه مي گفت من كارگري هستم كه با قلمم شخم مي زنم. نادر انقلاب را دوست داشت، زمان انقلاب فعاليت مي كرد و به انقلاب و جمهوري اسلامي اعتقاد داشت؛ اما اين باعث نمي شد كه حرفش را نزند و اعتراض نكند. نادر به مردم خيلي علاقه داشت و خود را مديون مردم مي دانست.
به گزارش نويد شاهد به نقل از برنا، فرزانه منصوري همسر نادر ابراهيمي در نشست نقد و بررسي كتاب «با سرودخوان جنگ در خطه نام و ننگ» در انتشارات معارف گفت: درباره بيشتر كتاب هاي نادر كم وبيش جسله هاي نقد و بررسي برگزار شده اما تاكنون براي كتاب «با سرودخوان جنگ درخطه نام و ننگ» جلسه نقدي برگزار نشده بود. از آنجا كه نادر در اين كتاب به موضوعي مي پردازد كه تاكنون هم نسلانش به آن نپرداخته اند يعني موضوع جبهه و رزمندگان. براي من خيلي اهميت داشت. بدانم مخاطبان درباره اين كتاب چه مي گويند.
فرزانه منصوري به علاقه ابراهيمي براي رفتن به جبهه و نوشتن درباره رزمنده ها اشاره كرد و گفت: نادر از ابتداي جنگ آرزو داشت بتواند به خط مقدم برود اما به دلايلي با همه تلاشي كه كرد موفق نشد؛ تا اينكه بالاخره ابراهيم حاتمي كيا، كمال تبريزي و علي كليج، سفري را برايش برنامهريزي كردند و نادر در اين سفر توانست جبهه را از نزديك ببيند. نتيجه اين سفر كتاب «با سرودخوان جنگ درخطه نام و ننگ» شد كه از نظر من يك كتاب ماندگار است. جناب يوسفعلي ميرشكاك گفتند كتاب را 2-3 بار خوانده اند اما من بارها و بارها آن را خوانده ام و همراه آن گريه كرده ام و هر بار اين كتاب براي من يك اثر تازه است و هرگز كهنه نمي شود.
همسر ابراهيمي درباره احوال اين نويسنده در روزهاي نگارش كتاب گفت: نادر آنچه را مي نوشت بلند بلند مي خواند و گريه مي كرد. او رزمنده ها را دوست داشت و دلش براي آنها مي سوخت. نوشته هايش را براي انتخاب واژه و آهنگ كلمه ها بارها و بارها با صداي بلند مي خواند و من مي شنيدم كه همراه خواندن گريه مي كند. نادر هرگز خودش را روشنفكر قلمداد نمي كند.
وي تاكيد كرد: نادر هميشه مي گفت من كارگري هستم كه با قلمم شخم مي زنم. نادر انقلاب را دوست داشت، زمان انقلاب فعاليت مي كرد و به انقلاب و جمهوري اسلامي اعتقاد داشت؛ اما اين باعث نمي شد كه حرفش را نزند و اعتراض نكند. نادر به مردم خيلي علاقه داشت و خود را مديون مردم مي دانست. او مي گفت وطنم را دوست دارم چون قدمگاه ملت من است و براي آنها كار مي كرد بدون اينكه از حمايت هيچ حكومتي برخوردار باشد.
فرزانه منصوري درباره شجاعت و صراحت قلم ابراهيمي گفت: انقلاب برايش خيلي ارزش داشت. نادر هرگز محافظه كار نبود. او معتقد بود يك نوع انسان وجود دارد و آن هم انسان سياسي است و انسان سياسي نمي تواند بي طرف باشد. در يكي از كتاب هايش كه به تازگي چاپ شده مي گويد «آدم بي طرف جنايتكار است». تعدادي از يادداشت هاي جبهه نادر را به تازگي جمع آوري كرديم و با انتشارات اطلاعات صحبت كرديم كه اين قسمت ها را هم به كتاب اضافه كنند. اين يادداشت ها هم بسيار زيبا و شاعرانه است و نگاه زيبايي به جنگ و رزمندگان دارد.
نظر شما
