استتار از جنس چند مرغابي!

به گزارش خبرنگار نويد شاهد، الياس ارجمند، فرزند لهراسب و معصومه ارجمند، دهم مرداد ماه سال 1339 در روستاي دشت پاگرد از توابع شهرستان اردكان استان چهارمحال و بختياري در خانواده اي مذهبي متولد شد.

دوران ابتدايي را در روستاي محل سكونتش در مدرسه فردوس به اتمام رسانيد و بعد از آن براي ادامه تحصيل به اصفهان رفت. روزها كار مي كرد و شب ها درس مي خواند. اتقش مملو از كتاب بود زيرا علاقه فراواني به مطالعه داشت.

در دوران نوجواني بود كه انقلاب به اوج خود رسيد، الياس همراه مردم اصفهان به تظاهرات و راهپيمايي مي پرداخت. يك بار توسط نيروهاي حكومتي دستگير شد و مدتي در بازداشت به سر برد.

پس از انقلاب اسلامي مدتي در شركت هلي كوپتر سازي اصفهان مشغول كار شد تا اينكه در سال 1359 به خدمت سربازي رفت.

دوران سربازي وي با جنگ تحميلي همزمان شد و از طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پس از يك دوره آموزشي به كردستان اعزام شد. 22 ماه در كردستان بود. الياس پس از گذراندن دوران سربازي به استخدام سپاه درآمد.

فرمانده اطلاعات و عمليات لشكر قمر بني هاشم (ع) با 5 سال در جبهه در عمليات هاي محرم، خيبر، بدر، والفجر مقدماتي، والفجر4 و والفجر8 حضور داشت.

براي شروع عمليات والفجر4 و براي شناسايي بهتر دشمن نياز به يك اسير عراقي بود. اين مأموريت مشكل را الياس پذيرفت. وي بعد از گذشتن از موانع دشمن وارد خاك عراق شد. ساعت ها گذشت و خبري از او نشد. همه نگران بودند كه نكند اسير يا شهيد شده باشد. بعد از چند ساعت خبر آوردند كه الياس با اسير كردن دو افسر عراقي و يك پزشك وظيفه برگشته و اطلاعات لازم را از اين اسرا گرفته است. عمليات والفجر4 شروع شد و با موفقيت به پايان رسيد و اين نتيجه شجاعت و شهامت الياس ارجمند بود.

هادي پوراحمد يكي از همرزمان او بيان مي كند: « قبل از هر عملياتي بايد يك سري آمادگي ها و شناسايي منطقه و نحوه عمليات منطقه صورت بگيرد. حدوداً دو ماه قبل از هر عمليات براي شناسايي منطقه مي رفتيم. قبل از عمليات بدر يك گروه گشت شناسايي بوديم با دو بلم سه نفره. نفر وسط پارو مي زد. الياس مسئول اطلاعات بود و برادر يعقوبي و من مسئول تخريب بوديم. سوار بلم شديم و ساعت 5 بعدازظهر به نيزارها رسيديم. پس از اقامه نماز مغرب و عشا، لباس هاي قورباغه اي را پوشيديم و درون آب رفتيم. درون آب چند تا مرغابي بود. فقط سرمان از آب بيرون بود. با وجود مرغابي ها عراقي ها متوجه ما نشدند. از مقامات بالا دستور داده بودند كه بايد شناسايي همراه با مدرك باشد؛ يعني مقداري خاك از محل شناسايي بياوريم. الياس پلاستيكي همراه خود آورده بود كه داخل آن خاك بريزد. طنابي به كمر الياس بستيم و او وارد كانال شد. قرار بود هر موقع طناب كشيده شد، ما الياس را عقب بكشيم. الياس به طرف موضع دشمن رفت. يك دفعه طناب كشيده شد، پنداشتيم كه علامت مي دهد كه مرا بكشيد. من و يعقوبي طناب را كشيديم. وقتي به ما رسيد، خيلي ناراحت بود و گفت: داخل كانال افتادم و طناب كشيده شد، حالا مجبورم دوباره بروم. الياس دوباره داخل كانال رفت و توانست پس از اخذ اطلاعات داخل پلاستيك خاك بريزد و برگردد. بعد از اتمام مأموريت برگشتيم، هوا روشن شده بود و آبراهه را گم كرده بوديم. فقط لطف خدا بود كه توانستيم تا ساعت 4 بعدازظهر به يگان خودمان برگرديم. همه فكر كرده بودند كه ما شهيد شده ايم.»

الياس در عمليات والفجر 8 با موتور سيكلت در محور عملياتي فاو در حال هدايت لشكر بود و در ميان توپ و خمپاره دشمن لحظه اي آرام نمي گرفت. وقتي خبردار شد كه پاتك دشمن شروع شده، خودش را به منطقه رساند و با آرپي جي چند دستگاه از تانك هاي دشمن را منهدم كرد. در همين حين سرش مورد اصابت تركش قرار گرفت و مجروح شد. بعد از اينكه امدادگران به كمكش شتافتند، ديگر رمقي نداشت و فوري به عقب منتقل شد اما به علت خونريزي و جراحت شديد به شهادت رسيد.

 الياس ارجمند در بيست دوم بهمن ماه سال 1364 در عمليات كربلاي 8 در منطقه عملياتي فاو (اروند رود) به درجه رفيع شهادت نايل گشت.

وي در قسمتي از وصيت نامه اش نوشته است: «خداوندا، تو شاهد هستي كه من فقط براي پايداري دين به ميدان نبرد رفته ام و فقط براي رضاي تو در اين راه قدم نهادم، چرا كه دين و قرآن سعادت و خوشبختي براي مسلمانان به ارمغان مي آورد و دين توست كه خواهان نابودي ستمگران است و حامي مظلومان، پس ما بايد در راه پايداري اين آيين مقدس كوشا باشيم و با كساني كه در برابر اين آيين قد علم مي كنند مي جنگيم.»

پيكر پاك و مطهر شهيد الياس ارجمند را پس از تشييع بر دوش همرزمان و دوستانش در شهرستان اردكان ـ بخش فلادر ـ گلزار شهداي روستاي مال خليفه به خاك سپردند.



منبع: كتاب فرهنگنامه جاودانه هاي تاريخ، دفتر نوزدهم،، نشر شاهد
 انتهاي پيام/س/ع