امام خميني(س) شهيد «عارف حسيني» را عالمي مجاهد و مبارز خوانده بود
دوشنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۱ ساعت ۰۰:۰۰
نويد شاهد: عضو مجلس وحدت مسلمين پاكستان با اشاره به تعابير زيباي امام راحل(س) درباره علامه عارف حسين حسيني، اين رهبر برجسته شيعي را پرچمدار وحدت و يگانگي در پاكستان دانست.
به گزارش نويد شاهد به نقل از پرتال امام خميني، حجت الاسلام «عبد الخالق اسدي» گفت: شهيد حسيني عاشق حق و حقيقت و به تعبير زيباي امام خميني عالمي مجاهد و مبارز بود.
دبيركل مجلس وحدت مسلمين ايالت پنجاب در سالروز شهادت «علامه شهيد عارف الحسيني» رهبر فقيد شيعيان پاكستان، افزود: شهيد حسيني شاگرد رشيد امام راحل بود و در ذات آن امام فقيد غرق شده بود، به همين علت امام (رضوان الله تعالي عليه) در پيامي به مناسبت شهادت مظلومانه ايشان فرمود: «اينجانب فرزند عزيزم را از دست داده ام».
علامه اسدي با اشاره به روحيه شجاع و مقاوم اين رهبر شيعي گفت: وقتي فاجعه كشتارتظاهركنندگان در راهپيمائي «برائت از مشركان» در مكه مكرمه رخ داد و افزون بر 400 حاجي شهيد شدند، علامه حسيني طبق خواسته امام راحل براي برگزاري اين مراسم درمكه مكرمه اقدام كرد و بدين ترتيب، بسيجيان «نهضت اجراي فقه جعفريه پاكستان» موفق شدند پيام اسلام ناب محمدي را به حجاج كشورهاي مختلف برسانند كه البته به خاطر اين اقدام دستگير شدند و مورد شكنجه نيز قرار گرفتند.
رهبر شيعيان ايالت پنجاب با اشاره به شخصيت معنوي علامه عارف حسين حسيني گفت: حسيني در حقيقت حسيني بود و معتقد بود كه اگر خدا شاد و راضي باشد ديگر هيچ قدرتي در جهان نمي تواند در مسير لقاءالله سدي ايجاد كند.
علامه اسدي، رهبر فقيد شيعيان پاكستان را پرچمدار وحدت و يگانگي مردم پاكستان دانست و گفت: ايشان نماد اتحاد و وحدت ميان فرق مختلف اسلامي و مورد احترام همه رهبران اهل تسنن بود و همه رهبران مذهبي ترور وي را به شدت محكوم كردند.
وي خاطر نشان كرد: طبق فرمايشات حضرت امام خميني(س) شيعيان پاكستان بايد آثار ايشان را زنده نگهداراند و راه اين شهيد را ادامه دهند.
علامه شهيد سيد عارف حسيني از رهبران بزرگ شيعي پاكستان بود كه رابطه نزديكي با امام و انقلاب داشت و نقش مهمي در بيداري توده هاي مردمي در پاكستان در راه مبارزه با ظلم و استبداد داشت.
شهيد عارف حسين حسيني(ره) علاوه بر برجستگي هاي علمي و سياسي، از صفات اخلاقي خوبي نيز برخوردار بود و به همين جهت خيلي زود توانست در قلوب مسلمانان پاكستان جا باز كرده و خدمات شايسته اي را به انجام برساند.
وي سرانجام در سپيده دم 14 مرداد 1367 پس از اقامه نماز صبح در مدرسه علميه «دارالمعارف» در زادگاهش «پاراچنار» پاكستان، به ضرب گلوله به شهادت رسيد.
انتهاي پيام/
نظر شما
