دفتر خاطرات - روحیه خستگی ناپذیری

عباس کریمی با بهره گیری از دانش نظامی و آگاهی های اطلاعاتی خود، نیروهای سپاه مریوان را تحت آموزش های مستمر قرار داد و کمبودهای آموزشی آنان را برطرف کرد. همین تلاش و آینده نگری بود که توانست نیروهایی قوی برای آینده کردستان تربیت کند.
با آن که کار بسیار سختی بود، ولی هیچ گاه در او خستگی ندیدم، اگر هم خسته بود، جلوی دیگران بروز نمی داد. اصلا رفتار و کردارش طوری بود که انگار دارد به ما آموزش می دهد. یک بار در روستای «احمد برنو» وارد مرده شویخانه شدیم تا شب را استراحت کنیم. اگر اهالی روستا ما را می دیدند، لو می رفتیم. کنسروهایی را که با خود برده بودیم، باز کردیم و خوردیم. در طول مسیر، با وجود خستگی، عباس سعی می کرد با شوخی و خنده، خستگی را از تن ما بیرون کند. این کارش روی ما خیلی اثر داشت. منطقه را شناسایی کردیم و شبانه برگشتیم. مشکلاتی بود که برگشتنمان طول کشید. هوا روشن شد و باید می ماندیم، اما عباس گفت: ماندن و استراحت باشد برای بعد! باید سریع خودمان را برسانیم پیش نیروها. مسیری را در پیش گرفت که تا آن زمان نرفته بودیم. ارتفاعی سنگی جلوی رویمان بود. خودش جلودار شد و ما به دنبال او بودیم. بالاخره رسیدیم. با رسیدن به مقر نیروها، حاج همت به استقبال ما آمد. عباس را در آغوش گرفت. عباس همان جا به طور کامل شرح شناسایی منطقه را به حاج همت داد.
آن روز از حاج عباس روحیه خستگی ناپذیری اش را آموختم...

راوی: مهدی شریفی، همرزم شهید عباس کریمی