مادر شهیدی که صبر حضرت زینب(س) را چراغ راه خود کرد

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «عبدالله قاسمی» یکم دی ماه ۱۳۴۴، در روستای گوربند از توابع شهرستان میناب دیده به جهان گشود. پدرش علی، کشاورز بود و مادرش کنیز نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. چهاردهم مرداد ۱۳۶۵، در سومار توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

مادر شهیدی که با یاد مصائب کربلا، داغ شهادت فرزندش را تحمل کرد

هر وقت یاد عبدالله می‌افتم چشم‌هایم پر از اشک می‌شود. هنوز هم با گذشت سال‌ها از شهادت فرزندم دلم برایش تنگ می‌شود و بی‌قرارش می‌شوم.

با رفتن عبدالله انگار نصف قوت بدنم گرفته شد، قدم خمیده و گرد پیری روی صورتم پاشیده شد. اگر یاد مصائب کربلا نبود، داغ پسرم من را از پا درآورده بود ولی صبوری و متانت حضرت زینب (س)، صبر و بردباریم را بیش از پیش فزونی می‌بخشد.

پسرم عبدالله توی اخلاق و رفتار نمونه بود، هیچ وقت تو روی من و پدرش نمی‌ایستاد و درشتی نمی‌کرد. صبور و کم حرف بود ولی آن چه بر زبان می‌آورد همیشه قابل تحسین بود. یادش گرامی باد.

(به نقل از مادر شهید، کنیز حاتمی)