یادداشت همسر شهید علی آقا عبداللهی
نوید شاهد: بهمن ماه سال نود و یک با معرفی یکی از اقوام با خانواده علی آشنا شدیم.
در مراسم خواستگاری علی آقا تاکید به دو اصل داشتند یکی کمک برای برپایی و حفظ اسلام تا مرز شهادت و دومی داشتن استقلال در زندگی.
روز ولادت حضرت زینب خطبه ی عقد رسمی ما خونده شد. علی خیلی اهل سفر و تفریح بود.
در مدت کوتاه زندگی مشترکمان سفرهای زیادی رفتیم. به دیدار و رفت و آمد با اقوام و حتی دوستانش علاقمند بود.
در کارهای منزل خیلی کمک می کرد، به خصوص در خیاطی خیلی صبور بود برای انجام امور منزل حتما از نظرات همدیگه استفاده می کردیم.
به دلیل حس مشترکی که داشتیم امیر حسین خیلی زود به جمع خانواده ما آمد.
انجام فرایض دینی مثل خمس براش مهم بود. با تولد امیرحسین علی از حجم کارها و ماموریتهاش کم کرد.
با تمام خستگی که داشت وقتی از راه می رسید خودش را سرگرم بازی با امیرحسین می کرد.
با شروع بحث سوریه پیگیر کارهای اعزامش شد و همیشه می گفت دعا کن خدا صلاح من را در این راه قرار بده.
22 آذرماه بود که به سوریه رفت. به خاطر دلتنگی که من داشتم زیاد تماس می گرفت اما تاکید داشت که حرف خاصی پشت تلفن زده نشه.
آخرین تماس ایشان 22 دی ماه بود کلی در مورد امیرحسین صحبت کردیم به شوخی می گفت این بار بیام بریم خواستگاری این آخرین تماس علی بود.
بعد از این ما چند روزی در انتظار بودیم.
روز 30 دی خبر شهادتش از طریق محل کار تایید شد. پیروی از ولایت فقیه و حفظ حجاب از سفارشات همیشگی علی بود.
