شعر منا(2)
شنبه, ۰۶ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۱۶
شعرم اما دلش شکسته شده واژه‌هایش بهانه می‌گیرند بیت‌ها خسته‌اند و می‌لرزند لحظه‌ای بال و پر نمی‌گیرند

سروده ای از فاطمه احمدزاده

شعرم امشب سفید پوشیده

دوست دارد که تا منا برود

مثل صدها کبوتر عاشق

باز تا خانهی خدا برود

دوست دارد کمی نفس بکشد

نرم و آرام در شب عرفات

سنگهای همیشه را بزند

به ستون گناه در جمرات

شعرم اما دلش شکسته شده

واژههایش بهانه میگیرند

بیتها خستهاند و میلرزند

لحظهای بال و پر نمیگیرند

آسمان سرد، آسمان دلگیر

بغضهایش چقدر طولانیست

کعبه با بهت میکند تکرار

این چه عیدی، چه عید قربانیست

بوی امن یجیب میآید

از نفسهای بیقرار زمین

شاپرکهای خسته جان دادند

بر تن سرد و داغدار زمین

باورش نیست آسمان انگار

کشتههای برابر خود را

توی تابوت میبرد یک زن

جای سوغات همسر خود را

عطش و سوز و غربت و فریاد

کربلا در منا شده تکرار

فصل قربانی کبوترهاست

حجِ این بار میشود خونبار

داغ این ماجرا به غیر غزل

در دل واژهها نمیگنجد

توی این چارپارهها دیگر

غم تلخ منا نمیگنجد

عاقبت تکهپارههای دلم

غزلی روسپید خواهد شد

شبی از داغ حاجیان منا

شعر من هم شهید خواهد شد

منبع: طواف عشق مجموعه اشعار برگزیدهی کنگره ملی شعر منا، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده