کاربرد روش تحقیق پدیدارشناسی در تاریخ شفاهی شهادت
کاربرد روش تحقیق پدیدارشناسی در تاریخ شفاهی شهادت
تبیین امکان و ضرورت
پژوهشگر: حمید ژیان پور - ابوالفضل حسن آبادی
چكيده
روش پديدارشناسي يك روش توصيفي قياسي است كه از فلسفهی پديدهشناسي سرچشمه ميگيرد. اين مقاله روش پديدارشناسي و كاربرد آن را در تاريخ شفاهي شهادت بررسی کرده است. براي توضيح اين موضوع نخست به تاريخچهی فلسفهی پديدهشناسي و سپس تطبيق آن به عنوان يك روش تحقيق كيفي در تاريخ شفاهي میپردازیم. در ادامه با این فرض کلی که اطلاعات به دست آمده از مصاحبههای تاریخ شفاهی شهدا تحت تأثیر سه مؤلفهی خانوادهی شهید، جامعه و مصاحبهکننده یا مرکز حمایتکننده قرار دارد، چگونگی و چرایی تکراری بودن بیشتر دادههای به دست آمده بررسی میشود. این مقاله با استفاده از روش پدیدارشناسی به اهمیت لایههای فکری درونی افراد و تأثیر آن بر دادههای تاریخ شفاهی در موضوع شهدا پرداخته است و سعی میشود تا از منظر تعامل بین ذهنیات درونی افراد با واقعیتهای جامعه و خواستهای حکومتی پاسخی برای تابوگرایی و گاهی فرار از واقعیتهای تاریخی در این نوع مصاحبهها داده شود و برای تبیین بیشتر با استفاده از روش پدیدارشناسی برخی از محتواهای ایجادشده در قالب جدول بررسی و تحلیل میشود.
کلیدواژهها: پدیدارشناسی، تاریخ شفاهی، ایثار و شهادت
دریافت متن کامل مقاله اینجا