کربلایی به وسعت شلمچه در سرزمین ایران

نوید شاهد:  «ریحانه مرادی آزاد» فعال قرآنی و دانشجوی جامعه القرآن یادداشتی را به مناسبت سالروز عملیات کربلای 5 نوشته اند، که در ادامه می خوانید:

آن روز که مولايمان حسین بن علی (ع) ندای «هل من ناصر ينصرني» سر دادند، آن ندا نه محصور در آن مکان و زمان بود که « کل يوم عاشوراء و كل أرض كربلاء».

شنیدن این ندای آسمانی گوش جان می خواهد که این گوش جان را ندارند مگر آنهایی که صادقانه بنای یاری و حمایت از ولی خدا را دارند، حال در هر عصر و زمانی که می خواهد باشد. خدا وعده داده که هرگز زمین را از حجت خود خالی نخواهد گذاشت، حتی بواسطه ی بودن نائب ولی خود که حجتی باشد برای همگان و عذری نیاورند که اگر اماممان بود.

و اینک هزار و اندی سال از پیچیدن آن ندای آسمانی در گوش زمین و زمان گذشته و این بار کربلای دیگری برپاست. کربلایی به وسعت شلمچه که آن را کربلای ایران نامیدند و یارانی از جنس هفتاد و دو تن یاوران سید الشهداء که لبیک به آن ندا را در قبال ولی زمان خویش، نائب المهدی، امام خمینی (رحمة الله عليه) یافتند.

شب عملیات است. عملیات کربلای 5، با رمز «یا زهرا» شروع می کنند. موانع فراوان است و برای عبور از آن ها، تونل ها حفر کرده اند. سیم خاردارها بیداد می کنند.  باید برای رسیدن به یک قدمی دشمن، به دل آب بزنند، حتی اگر درون آب بخاطر بر خورد با آن موانع سخت، تکه تکه شوند.

مجال فکر کردن نیست، آرمانی مقدس دارند، باید رضایت ولی را بدست آورند، آخر عهد بسته اند که وی را یاری کنند و باید صادقانه بر عهد خویش بمانند که خدا در قرآن فرمود: « من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه... » و اگر جز این کنند، تنها خود خسران دیده اند که دیگرانی پای رکاب ولی خدا و در حال خدمت، منتظر شهادتند و سنت خدا را تبدیل و تغییری نیست.

پس دل به خطر می زنند و می خرند به جان، هر آنچه را که می دانند در این راه بر سرشان می آید؛ چرا که ولی خدا فرموده: «در دفاع از حریم الهی، چه بکشید و چه کشته شوید، پیروزید و این سنت همیشگی خداوند است که خون بر شمشیر پیروز است».

می روند و اتفاقاً به حکم آیه ی «إن تنصروا الله ينصركم» نصرت الهی نیز شاملشان می شود و دشمن متجاوز را که سرباز جبهه ی کفر است، عقب می رانند و این گونه همان می شود که دنبالش بودند.

لبخند رضایت بر لبان ولی زمان نقش می بندد و ظفری را که در قبال وی به دنبالش بودند، از دستان مبارک خود وی هدیه می گیرند.

یادشان گرامی و درجاتشان متعالی باد و خدا را شکر و هزاران بار شکر به خاطر وجود آن راست قامتانی که با عزم راسخ خویش، پای رکاب مولايمان امام زمان (ع) ایستادند و ایمان به آن آخرین باقی مانده ی خدا در روی زمین را به رخ عالم و آدم کشیدند و خدا به برکت این شکر، نعمتش را بر ما افزون فرماید و باب شهادت را همچنان بر ما باز گذاشته و ما را در خیل شهداء وارد گرداند.
«طوبی لهم و اللهم ارزقنا»

_{منبع: دفاع پرس}