«مثنوی درود» در رثای شهدای دفاع مقدس
بگردان ایران سراسر درود
ز رود ارس تا به اروند رود
بهر جاس و هر مرزِ این سرزمین
به رزمندگان صدهزار آفرین
سلام ای دلیران دشمن ستیز
که چون جسم و جانید ما را عزیز
زهی، ای دلیران یزدان پرست
«که دست شما، پشت دشمن شکست»
فری بر چنین عزمِ والایتان
سر دشمنان پست، در پایتان
چو از پا فکندید صدام را
سرافراز کردید اسلام را
چنان پا فشردید در کارزار
که بر دشمنان شد چنین کار، زار
در آن رزم سخت و شبِ قیرگون
کشیدند بدخواه دون را بخون
دل و مغز بدخواهف بریان شده است
زپیکارتان زار و گریان شده است
هلا، ای دلیران گرد و بزرگ
شما شرزه شیران و دشمن چو گرگ
گر این گرگ بر گله زد بیخبر
سزا دید از پنجه ی شیرنر
چگویم من آن کان شما را سزد
که رهبر ببازویتان بوسه زد
عدو سرفکنده شما سرفراز
ز پیکار «بستان» و «بازی دراز»
«بسومار» و «گیلانغرب» و «ذهاب»
گرفتید بر مرگ دشمن شتاب
«بچزابه» و «میمک» و «عین خوش»
همه دوست کام و همه خصم کش
به نیروی ایمان چو طوفان نوح
در آن حمله ی «قدس» و «فتح الفتوح»
بشکرانه تکبیرتان دلپسند
شد از کوه «الله اکبر» بلند
همه تیز چنگ و همه سخت کوش
به پیکار میدان «دزفول» و «شوش»
مسلح به ایمان و عشق و یقین
طریقت گشایان «فتح المبین»
«ز بیت المقدس» چو کردید یاد
ربودید، هوش از سرِ بدنهاد
ز دادارتان فتح و نصرت نصیب
که «نصرُ من الله فتح قریب»
منبع: زمان گل سرخ/ (مجموعه شعر دفاع مقدس)/ محمدرضا یاسری (چمن تهرانی)/1390
