هوانیروزگاهی به زندگی و وصیت نامه خلبان شهید؛ سرتیپ 2 علی معصومی
ای کاش چون سربازی وطن‌پرست در ضمن انجام وظیفه سربازی برای کشورم جان ببازم. هیچ‌یک از سربازان ایران عزیز و ارتش جمهوری اسلامی ایران نمی‌خواهد در بستر بمیرند. بلکه همه خواهان مرگ در پیکار با دشمنان این آب و خاک هستند.
(خلبان شهید علی معصومی)
در روستای (حسن کیف) از توابع شهرستان کلاردشت پا به عرصه وجود نهاد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در همان روستان و شهرستان کلاردشت به پایان رساند و درسال 1355 جذب هوانیروز گردید. آموزش نظامی را در تهران طی کرد و جهت یادگیری زبان انگلیسی و فن پرواز بالگرد به مرکز آموزش هوانیروز اصفهان اعزام شد.
اولین درجه خلبان معصومی ستوانیاری و اولین یگان خدمتی او هوانیروز اصفهان و سپس پایگاه هوانیروز کرمانشاه بود.
او از نادر خلبانان هوانیروز بود که ایمان به پروردگار، عشق به میهن اسلامی و حس وظیفه‌شناسی را سرلوحه زندگی نظامی شخصی خود قرار داده بود. مأموریت‌های پی‌درپی و پروازهای متعدد به مناطق مختلف جبهه‌های غرب و جنوب ،امدادرسانی به مردم شهرستان‌های غرب در ایام زمستان، رسانیدن سوخت و آذوقه و نیرو به رزمندگان در نقاط صعب‌العبور، گوشه‌ای از فعالیت‌های این خلبان از جان گذشته هوانیروز می‌باشد.
وصیت‌نامه به جا مانده از خلبان معصومی سرشار از نکات عمیق و عشق به مذهب و میهن و مردم می‌باشد. روح مؤمن و سلحشور او در بندبند این وصیت‌نامه دلسوزی برای ملت ایران و تنفر از دشمنان می‌باشد.
آخرین مأموریت و پرواز خلبان معصومی در تاریخ 22/3/1362 در منطقه غرب کشور (23 کیلومتری جاده میاندوآب ـ مهاباد) بوده است. در آن زمان مأموریت چهارسرنشین به نام‌های خلبان حسن ستاری، متخصص فنی احمدفیض سیمرغی، استوار دوم مسعود غلامی و استوار دوم موسی شیرازی در بالگرد او حضور داشته‌اند که پس از انجام مأموریت در بازگشت به پایگاه مادر، مواجه با هواپیماهای دشمن و دچار سانحه و سقوط می‌گردند. در آن سقوط خلبان و دیگر سرنشینان به درجه رفیع شهادت نائل و لقب با افتخار شهید را به خود اختصاص می‌دهند. مزار این خلبان آسمان دل هوانیروز در بهشت شهدای شهرستان نوشهر می‌باشد. خلبان علی معصومی با درجه سرتیپ دومی در آمار شهدای هوانیروز وجنگ منظور شده است.
