شهید دستواره توانایی فرماندهی لشگر27 را داشت
نویدشاهد: سردار محمد کوثری همرزم شهید دستواره می گوید، سال 65 در عملیات کربلای 5 در مهران، موقع خواندن نماز صبح، دشمن منطقه را بمباران کرد. احساس غریبی به من دست داد. حس کردم که اتفاق بدی خواهد افتاد. بعد از مدتی خبر شهادت محمد رضا را به من دادند.
سردار محمد کوثری ابتدا درباره روحیه بالای شهید دستواره در جبهه می گوید:
سال 61 زمانی که تیپ محمد رسول الله تشکیل شد، با شهید دستواره آشنا شدم. وی پر کار و با انرژی بود. با اینکه تا آن روز، چندین بار در جبهه مجروح شده بود اما روحیه بالایی داشت.
سال 62 عملیات خیبرانجام شد. محمد رضا شب و روزش را در منطقه می گذراند و کمتر به پشت جبهه بر می گشت.
در این عملیات، بارها خودش کنار راننده بلدوزر نشست تا خاکریز بزنند. این گونه به راننده روحیه می داد تا کارش را درست انجام دهد.
همرزم شهید به مسئولیت محمد رضا در لشگر27محمد رسول الله اشاره می کند:
بعد از شهادت شهید" ابراهیم همت"، "عباس کریمی" فرمانده لشگر و شهید دستواره جانشینش شد. سال 63 قبل از شروع عملیات بدر، حاج رضا دستواره و "حاج سعید سلیمانی" و"سعید مهتدی" را در قرارگاه فرماندهی جنوب دیدم. گویا عباس کریمی مسموم شده بود و آنها می خواستند که عملیات را به تاخیر بیندازند؛ اما با حرفشان موافقت نشد؛ چون یگان های دیگر پیشروی کرده بودند.
عباس کریمی در این عملیات شهید شد و شهید دستواره مدتی مسئول لشگر شد.
فرمانده سابق لشگر27 محمد رسول الله ادامه می دهد:
خرداد سال 64 فرمانده لشگر 27محمد رسول الله شدم و محمدرضا را جانشین خودم انتخاب کردم. بعد از مدتی محمد رضا، قصد ترک مسئولیتش را داشت. به او پیشنهاد فرماندهی تیپ 15امام حسن علیه السلام را دادم اما نظرش تغییر کرد و دوباره به کارش در جانشینی لشگر ادامه داد.
وی با اشاره به یکی از عملکردهای موثر شهید دستواره در جبهه می گوید:
31 فروردین 65 در اهواز جلسه ای داشتم. ساعت 5 صبح به من خبر دادند، دشمن به لشگر ما در فاو حمله کرده است. خودم را با سرعت به قرارگاهمان رساندم. وقتی رسیدم، رزمنده ها با فرماندهی محمد رضا، دشمن را مغلوب کرده و چندین عراقی را اسیر کرده و کشته بودند. آنجا فهمیدم که او توانایی های بالایی دارد. این یکی از عملکردهای موثر محمد رضا در لشگر 27 بود.
سردار محمد کوثری از علاقه محمد رضا به خانواده اش هم مطالبی برای گفتن دارد:
زمانی که در جبهه بود، خدا فرزند پسری به او داد. محمدرضا وقتی این خبر را شنید، شوق زیادی برای دیدنش داشت. خودش را به اندیمشک رساند تا فرزندش را ببیند. نام او را "مهدی" گذاشتند. محمد رضا بعد از مدت کوتاهی، دوباره به جبهه برگشت و همیشه به یاد فرزندش بود.
سردار کوثری در ادامه آهی می کشد و شهادت شهید دستواره را به یاد می آورد:
سال 65 در عملیات کربلای 5 در مهران، موقع خواندن نماز صبح، دشمن منطقه را بمباران کرد. احساس غریبی به من دست داد. حس کردم که اتفاق بدی خواهد افتاد. بعد از مدتی خبر شهادت محمد رضا را به من دادند.
او در کنار همرزمانش "حسین بهشتی"، "باقر شیبانی"، "سعید سلیمانی" و "سعید مهتدی" بود که بر اثر اصابت خمپاره ای به شهادت رسید.
فرمانده سابق لشگر27محمد رسول الله در پایان می افزاید:
شهید دستواره یکی از فرمانده های اهل نظر و عمل بود و به همین دلیل رزمنده ها عاشقش بودند.
خانواده شهید دستواره، سه فرزند خود را در راه خدا اهدا کردند. از خانواده چنین شهدایی باید تشکر کنیم که این چنین فرزندان برومند را تربیت کردند.
